Beleggers lopen onnodig rendement mis, vanwege het zogeheten disposition-effect. Dat is de neiging om bij een koersstijging voortijdig uit te stappen. Een gewaarschuwd mens telt dus voor twee, schrijft Larry Swedroe, director of research voor Buckingham en The BAM Alliance op ETF.com.
Veel beleggers neigen ernaar om winstgevende beleggingen voortijdig te verkopen en zo hun winsten veilig te stellen. Tegelijkertijd houden ze bleeders langer aan, in de hoop daarmee uiteindelijk quitte te kunnen spelen.
Dit fenomeen wordt in de behavioral finance (een wetenschap die probeert de psychologische factoren te doorgronden die een rol spelen bij financiële besluiten) aangeduid als het disposition-effect. Het psychologische verschijnsel is in 1985 voor het eerst beschreven en daarna nog in diverse onderzoeken verder uitgediept.
Aflvlakkende koersen
Door het disposition-effect lopen beleggers niet alleen onnodig rendement mis, maar worden beurskoersen ook kunstmatig afgevlakt, aldus Swedroe. Als een bedrijf positief nieuws aankondigt, stijgt de beurskoers niet meteen naar het juiste niveau, aangezien veel beleggers voortijdig hun aandelen verzilveren of te weinig beleggers instappen. Tegelijkertijd keldert de koers bij slecht nieuws ook minder hard, omdat veel beleggers terughoudend zijn met het verkopen van hun aandelen.
Rendement overige aandelen van belang
Recent onderzoek Joseph Engelberg, Matthew Henriksson en Jared Williams, bracht nog een andere opmerkelijke bevinding aan het licht. Het disposition-effect doet zich níet voor als de rest van de portefeuille ook in de lift zit. Beleggers hebben alleen de neiging om winstgevende aandelen te verkopen als de overige fondsen op verlies staan. In die situatie is de kans dat een winstgevend aandeel van de hand wordt gedaan zelfs twee keer zo groot dan dat een bleeder wordt verkocht.
Het opleidingsniveau of de hoogte van het inkomen van de belegger speelde bij dit besluit geen rol.
Winsten veiligstellen
Swedroe concludeert hieruit dat als sommige aandelen in een portefeuille op papier op verlies staan, beleggers dit graag willen compenseren door winsten elders in de portefeuille te verzilveren.
Uit het onderzoek van Engelberg, Hendriksson en Williams blijkt verder dat beleggers de neiging hebben om de geïncasseerde winsten niet te herbeleggen, maar op de beleggersrekening te laten staan. Beleggers hechten er blijkbaar aan om die winsten ook echt veilig te stellen, concludeert Swedroe.
Volgens hem kan dit soort onderzoek ons helpen om te begrijpen welk gedragingen onze beleggingsrendementen negatief kunnen beïnvloeden. "Door ons hiervan bewust te zijn, kunnen we van dergelijke klassieke denkfouten leren", besluit hij.