Op Wall Street doet een populaire optimistische redenering de ronde die stelt dat de Amerikaanse beurs bijzonder goed presteert in het jaar voorafgaand aan de verkiezingen, vooral als een president die in zijn eerste termijn zit herverkiesbaar is. Maar deze wijsheid klopt, zoals vaker het geval is met beurswijsheden, niet helemaal.
Dat schrijft columnist Mark Hulbert op MarketWatch.
Wel een kern van waarheid...
Hulbert geef toe dat deze redenering logisch klinkt. Elke president, of hij nu Democraat of Republikein is, wil herkozen worden en is vermoedelijk bereid tot het uiterste te gaan om ervoor te zorgen dat de economie en de aandelenmarkt stijgen als de verkiezingsdag nadert.
En dat de huidige president Donald Trump zich zeker bereid heeft getoond om alles te doen wat nodig is om te winnen en zijn succes afmeet aan de aandelenmarkt, heeft sommigen in deze overtuiging gesterkt.
...maar historisch ligt het anders
Verrassend genoeg vertelt de geschiedenis volgens Hulbert een ander verhaal. Gemiddeld is het beste jaar voor de aandelenmarkt het derde jaar van de presidentiële cyclus. De periode voorafgaand aan de verkiezingen ligt meestal onder het gemiddelde.
Gerekend wordt vanaf het kwartaal dat loopt van juni tot en met september voorafgaand aan een verkiezingsjaar - het kwartaal waarin we nu zitten. De periode van teleurstellende prestaties duurde gemiddeld drie opeenvolgende kwartalen, zoals de onderstaande grafiek laat zien.
Onzekerheid door naderende verkiezingen
Wat verklaart deze resultaten, die zo indruisen tegen de gangbare opvatting? Een grote factor is de onzekerheid die ontstaat door de naderende verkiezingen. Beleggers haten onzekerheid. Doug Kass van Seabreeze Partners Management zei eerder deze week: "Erkenning van het gedrag van Trump en mogelijk tegenvallende peilingen kunnen onder beleggers leiden tot vrees dat de Democraten in november 2020 de verkiezingen winnen."
Een andere reden is dat de aandelenmarkt vooruit kijkt en rekening houdt met toekomstige ontwikkelingen. De markt zal dus elke politiek gemotiveerde economische of marktstimulatie doorzien, wetende dat op elke impuls een correctie volgt.
Deze keer anders?
Sommigen denken dat de situatie deze keer anders zal zijn - vanwege Trump. De huidige president is bijzonder kritisch geweest over de voorzitter van de Federal Reserve, Jerome Powell - die hij zelf heeft benoemd - omdat die de rentetarieven niet snel genoeg heeft verlaagd. En het is Trump ongetwijfeld niet ontgaan dat hij met een enkele tweet over het verloop van de handelsbesprekingen met China de aandelenmarkt kan laten stijgen.
Hulbert is het niet eens met dat argument. Volgens hem is Trump niet de eerste president die meedogenloos is in het nastreven van een herverkiezing, maar de data wijzen vooralsnog niet op succes. Trump is zeker uniek onder de Amerikaanse presidenten, zoals hij zijn succes definieert in termen van de aandelenmarkt. Maar dat is volgens Hulbert een tweesnijdend zwaard, omdat het de kans vergroot dat de markt elke poging tot politiek gemotiveerde marktmanipulatie zal doorzien.
Beleggers mogen van Hulbert best beweren dat de aandelenmarkt het goed zal doen tussen nu en november 2020, zolang ze hun argumenten niet alleen baseren op het feit dat er volgend jaar presidentsverkiezingen zijn.
Zie ook: Dit is de impact van Trumps tweets op de markt