Ooit werd hij beschouwd als de ongekroonde Bond King: Bill Gross. Destijds boegbeeld bij Pimco van het grootste obligatiefonds ter wereld, tot hij van zijn voetstuk viel. Maar als iemand ervaring heeft met obligaties, dan is hij het wel.
Barron’s gaat in op zijn laatste nieuwsbrief waarin Gross een aantal assets bij het oud vuil zet.
Gross' nieuwsbrieven werden ooit door beleggers verslonden, maar nu is het de vraag wie er nog luistert naar de stem de beursgoeroe. Wat hij schrijft over obligaties is in ieder geval niet mals.
En eigenlijk verwoordt hij waar beleggers zich al langer zorgen over maken; het extreem ruime monetaire beleid en de massale opkoopprogramma’s gaan een keer eindigen. De vraag is alleen nog wanneer en hoe snel. Dat zal zeker impact hebben op de beleggingsmarkten.
'Obligaties zijn afval'
Gross maakt ons deelgenoot wat er in zijn prullenbak zit. Eerst cash en wat hem betreft kunnen nu ook obligaties bij het oud vuil. En mogelijk wacht hetzelfde voor aandelen, klinkt het waarschuwend. De obligatierente kan alleen maar omhoog. Fondsen die beleggen in schuldpapier met een middellange tot lange looptijd kunnen dan wel inbinden. Het zijn de volgende kandidaten voor de prullenbak van Bill Gross.
De rente zal omhoog gaan, de vraag is alleen hoe snel. Gross verwacht dat de rente op tienjarig Amerikaans schuldpapier de komende twaalf maanden stijgt tot 2%, tegen 1,25% nu. Dat zadelt beleggers op met een negatief totaalrendement van 2,5% tot 3%, rekent Gross voor.
Overheden kampen met oplopende staatsschulden. Het maandelijkse opkoopprogramma van de Fed zal ergens halverwege 2022 eindigen, wat de rente opdrijft. De Fed kocht 60% van het Amerikaanse staatspapier op. In hoeverre zullen beleggers bereid zijn deze extra 60% voor hun rekening te nemen? Zeker niet tegen de huidige lage obligatierendementen.
Gaan aandelen dezelfde kant op?
Na cash, kunnen beleggers dan obligaties afstrepen. En wat is het volgende, vraagt Gross zich af. Aandelen? Dat zou zomaar kunnen. De winstgroei moet minstens dubbele cijfers bedragen, anders zijn aandelen het volgende wat langs de weg kan worden gezet.
En dan is er nog het debacle in Afghanistan, of de opwarming van de aarde, waar maar weinig beleggers zich druk om lijken te maken. Tenzij er een beursgang van een zonne-energieproducent is. Dan schiet bij de beursintroductie de koers meteen omhoog.
Leegheid
Als illustratie van de leegheid van vandaag haalt Gross de Italiaanse kunstenaar Salvatore Garau aan, die een 'onzichtbaar kunstwerk' maakte. Een doos vol energie. Er zit letterlijk niets in. De kunstenaar beweert echter dat als dat zo is, het een metafoor van onze tijd is. En dat is ook wat waard. De doos wist hij online te verkopen voor 15.000 dollar. Is dat dan wat overblijft voor beleggers?
Zie ook: 'Omstandigheden blijven gunstig voor aandelenbeleggers'