Terugkijken op één enkel jaar is meestal weinig zinvol. Van lange periodes valt meer te leren, maar zelfs die informatie zegt zelden iets over het komend jaar, zegt Michael Batnick, fondsbeheerder bij Ritholtz Wealth Management.
Hij geeft als voorbeeld de tweede helft van de jaren 90. Alles wees er in 1995 op dat aandelen veel te duur waren. In 1997 en 1998 was dat nog erger. Toch was de periode 1995-2000 goud waard voor beleggers. En in 2000 - toen de beurscrash begon - was er bijna niemand meer die waarde hechtte aan de beursgeschiedenis.
Terugkijken op 2021 zal dus waarschijnlijk ook weinig helpen bij het doen van voorspellingen over 2022. Toch waagt Batnick zich er aan onder het mom "baat het niet, dan schaadt het niet".
- Goud - Eerste observatie: Goud was een slechte inflatiebeschermer in 2021. Zo’n beetje alles steeg in prijs, behalve goud, en dat terwijl centrale banken honderden miljarden in omloop brachten. Conclusie van Batnick: “Als dit het vertrouwen in goud geen knauw geeft dan weet ik het niet meer.”
- Waardering - Net als in de jaren 90 hadden koers-winstverhoudingen in 2021 geen enkele zeggingskracht. Feitelijk is dat al jaren het geval. Batnick gelooft nog altijd dat dit soort waarderingsmaatstaven op den duur terugkeren naar historische gemiddeldes, maar dat zegt niks over het afgelopen jaar of het volgende.
- Bedrijfsresultaten - Wat historisch gezien wel klopte in 2021, en de laatste tien jaar, is dat er een correlatie bestaat tussen bedrijfsresultaten en waarderingen. In die jaren dat S&P 500-bedrijven de omzet het meest opvoerden, gingen de beurskoersen het meest omhoog. En bij de omzetdip in 2020 vielen de koersen als een baksteen. Het meest duidelijk was dit bij de grote technologienamen als Amazon, Alphabet, Facebook, Apple en Microsoft.
- Bullmarkt - Economische cycli duren normaalgesproken vijf tot zes jaar. Maar dat zegt niks over bullmarkten, want de beurs is al een jaar of tien bezig met het “beklimmen van een berg van zorgen,” zoals Batnick het noemt. Dat gold ook voor 2021. De Europese schuldencrisis, Fukushima, surseance van betaling voor Chrysler-GM, het ebolavirus, corona, handelsoorlogen, het klimaat … Ondanks al die zorgen en tegenslagen blijft de beurs maar stijgen, met slechts een paar hick-up's in 2015 en 2018.
- Thuisblijfaandelen - Het jaar 2021 heeft geleerd dat de beurs spectaculair kan stijgen terwijl er tegelijk bubbels barsten. Denk aan thuisblijfaandelen als Zoom en Teladoc, die kelderden terwijl de beurs als geheel omhoogschoot.
- Ervaring zegt niks - Gezien de belabberde resultaten van hedgefondsmanagers lijkt het gerechtvaardigd om te zeggen dat beurservaring weinig nut heeft. Zeker als bedacht wordt dat een groep jonge beleggers op platforms als Robinhood de show stal.
- Optimisme loont - Op beleggersplatforms worden pikzwarte scenario’s vaak goed gelezen. Toch was optimisme in 2021 een duidelijk betere strategie dan zielig in een hoekje gaan zitten somberen. Batnick concludeert dat er in de toekomst ongetwijfeld momenten zullen zijn dat doemdenkers gelijk krijgen, “maar er is niemand die daar rijk van wordt.” In plaats van kniezen, kunnen mensen beter openstaan voor ontwikkelingen waar ze eigenlijk helemaal niks in zien.
- Gewone belegger - Een bekende beurswijsheid is dat marktcorrecties aanstaande zijn op het moment dat de gewone man begint te beleggen. In 2021 zei dat echter niks. Integendeel, veel gewone mensen hadden meer succes dan gerenommeerde fondsmanagers.
- Spreiding - Spreiding was gewoon weer een goede strategie in 2021.
- Search for yield - Een ijzersterke trend in 2021 was wederom de zoektocht naar rendement. Spaargeld en obligaties leveren al jaren geen cent op. In 2021 verloor spaargeld zelfs flink aan waarde door inflatie. En toch vloeien er grote bedragen richting de obligatiemarkt. Voor Batnick is dat een teken dat het geld nog altijd tegen de plinten klotst.
Lees ook: Tips voor beleggen in tijden van inflatie