03har schreef op 23 december 2017 13:22:
Gaston, toch even een kant-tekening bij AM-Piombino.
Piombino was, ik heb er eerder over geschreven, vroeger een locatie met een van de grootste staalmakers in Italia. Is via vele eigenaren gekannibaliseerd waarna het via Usenor/Arbed/Arcelor bij de AM groep kwam.
Scheiding gemaakt tussen zwarte en witte kant. AM had met deze (1/2 Piombino, witte/bekledingskant, dus GEEN vloeibaar ijzer) zijn enige ingang naar de Italiaanse staal industrie.
De zwarte kant is via geldschieters en investeerders terecht gekomen bij Aferpi (Algerije) die de zwarte kant, in onderdelen, te koop heeft staan.
Het huidige voorstel is, mits aangenomen, zeer gunstig voor AM.
1: Belangrijk punt uit plan 2020, centraliseren van bekledingslijnen, dus afstoten van kleinere (geïsoleerde) eenheden.
2: Behouden van distributie netwerk van Marcegaglia.
Dit distributienetwerk is belangrijk voor AM!
Ook past het perfect in de strategie van de EU en koper Arvedi. Dit is namelijk een verwerker (buizen/witgoed) dus veel verf/slitter en kniplijnen om kleinere afnemers te bevoorraden. Dit, de kleinere afnemers, zijn namelijk de tegenstanders van de ILVA deal.
Voor wat betreft de ILVA deal, hoewel de regio, Puglia, als handhaver van de milieu eisen mordicus tegen is, wordt deze bijna door de overheid gedwongen de deal te accepteren. Waarschijnlijk is de hint aan de Europese commissie van overheidssteun (Rome) aan ILVA direct afkomstig van de overheid (Rome) zelf. Terugbetaling kan niet van AM komen, ook niet van Rome zelf, dus blijft Puglia met de zwarte piet zitten. Voor Rome een mooie gelegenheid om de deal bij Puglia door te drukken. Trouwens Puglia kan het zich niet permitteren zoveel economische activiteiten te verliezen. Maar moet omwille van vakbonden en direct betrokkenen (inwoners) moet het toch even zijn tanden laten zien.
Har