Word abonnee en neem Beursduivel Premium
Rode planeet als pijlen grid met hoorntjes Beursduivel
Aandeel

ArcelorMittal LU1598757687

Laatste koers (eur)

23,830
  • Verschill

    +0,030 +0,13%
  • Volume

    2.845.773 Gem. (3M) 2,4M
  • Bied

    23,660  
  • Laat

    23,900  
+ Toevoegen aan watchlist

ArcelorMittal Februari 2021

1.107 Posts
Pagina: «« 1 ... 9 10 11 12 13 ... 56 »» | Laatste | Omlaag ↓
  1. Mollie-108 8 februari 2021 15:36
    quote:

    Henkie080101 schreef op 8 februari 2021 15:32:

    Lekker duurder terugkopen :)
    Ik ga het zien meestal ging het lekker en je kan er ook een keer naast zitten, hoort erbij.
    De 3% is ieder geval binnen.
  2. Henkie080101 8 februari 2021 15:41
    Beste Mollie, waarom werkt u bijvoorbeeld niet met een stoploss? Dan hoeft u niet uit te stappen. Mocht het zeg 10 cent dalen per aandeel en uw stoploss gaat af, dan kunt u later terugkopen. Op die manier beperkt u het risico van een stijging en duurder terugkopen.
  3. Lucassen 8 februari 2021 16:09
    in -uit= in=-uit op het laatst weet je niet meer waar je goed aan doet, beleggen is langere termijn...
  4. Archie Steelman 8 februari 2021 16:13
    il diariol de lavoro
    CGIL het Herstelplan vereist ook een nationaal plan voor staal

    Fernando Liuzzi
    04/2021 februari
    Als het om staal gaat, moet je je hoofd opheffen en wegkijken. Zowel in ruimtelijke als temporele zin ver. Om een ??paar voorbeelden te geven: als we het er vandaag in Italië over hebben, moeten we opkijken naar China, in de ruimtelijke dimensie, en in ieder geval tot de komende tien tot vijftien jaar, in de temporele dimensie. Omdat China nu de belangrijkste ijzer- en staalmacht ter wereld is geworden en een agressief prijsbeleid voert, ook dankzij de lage arbeidskosten (zonder vakbondsvrijheid) en de bescheidenheid van zijn ecologische zorgen. En omdat een periode van tien tot vijftien jaar de tijdshorizon vormt van een deel van de technologische transitie die momenteel gaande is.

    Maar er kan aan worden toegevoegd dat als het een vakbond als de CGIL is die een debat op gang brengt over het heden en de toekomst van de staalproductie in een land als Italië, het discours onmiddellijk verder moet gaan dan de puur vakbonds-contractuele dimensie, om lanceren zich enerzijds op het gebied van technologische innovatie en anderzijds op het gebied van industriebeleid. Dus al snel het binnendringen in die van het economisch beleid en de internationale betrekkingen, tenminste gezien vanuit een Europees perspectief.

    Simpel gezegd: de staalindustrie is een sector die, misschien meer dan welke andere industriële sector, diegenen die haar eerst willen bestuderen en dan ingrijpen, verplicht om groot te denken. En daar was gisteren het bewijs van tijdens het seminarie getiteld "Een nationaal plan voor staal. Waar gaat de Italiaanse staalindustrie heen "; seminarie dat werd gecoördineerd door Emilio Miceli, confederale secretaris van de CGIL, en online plaatsvond.

    De CGIL is al enige tijd tot de overtuiging gekomen dat de complexiteit van de problemen die zich vandaag in Italië voordoen, om niet te zeggen binnen de grenzen van de Europese Unie, voor degenen die voornemens zijn kwaliteitsstaal te produceren tegen concurrerende prijzen en in milieuvriendelijke termen , is zodanig dat zelfs de concrete mogelijkheden van enkele grote bedrijven worden overtroffen. Wat, als we willen dat ons land de tweede plaats behoudt, het nu niet alleen op de ranglijst van Europese landen met een aanzienlijke maakindustrie, maar ook op die van staalproducenten, de staat in twijfel trekt.

    In zijn inleidende rapport ging Fausto Durante, coördinator van de CGIL Industrial Policy Council, uit van drie fundamentele overwegingen. Ten eerste: de productie van staal heeft een strategische waarde voor elk land dat tot de industrielanden gerekend wil worden. Ten tweede: staal is een essentieel onderdeel voor veel andere sectoren van de maakindustrie, van automobiel tot scheepsbouw, van kapitaalgoederen tot huishoudelijke apparaten, van bouw tot spoorwegen, van landbouwmachines tot ruimtevaart. Ten derde: in Italië stelt de staalindustrie meer dan 70.000 mensen tewerk. arbeiders "in bedrijven en gebieden die een leidende rol hebben gespeeld in de geschiedenis van de industrie en de vakbeweging" van ons land.

    Na dit in herinnering te hebben gebracht, verklaarde Durante dat, "temeer in het licht van de effecten op de Italiaanse economie en de staalindustrie van de pandemie van Covid-19 die nog gaande is", de CGIL van plan is om "een duidelijke en directe boodschap te lanceren: Italië behoeften van een Nationaal Plan voor staal '', dat wil zeggen 'een algemeen industrieel project' dat 'instrumenten en maatregelen definieert zodat de sector het hoofd kan bieden aan de Covid-19-noodsituatie en deze kan overwinnen, alle productiecapaciteit van de verschillende staalfabrikanten van het land "en" overweegt de gevallen en regelt de modaliteiten van de tussenkomst van openbare structuren en middelen in de eigendomsteams van de staalbedrijven, wanneer dit nodig en nuttig blijkt ".

    In het bijzonder, met betrekking tot de "effecten van de pandemie op de industrie", herinnerde Durante zich "het breken op verschillende punten van een waardeketen die oneindig is geworden en in de laatste schakels waarvan sociale en arbeidsrechten vaak de prijs hebben betaald" hoger .

    In termen van tijd is de pandemie echter slechts de meest recente van de uitdagingen waarmee de staalindustrie vandaag wordt geconfronteerd. De andere twee, die al enige tijd bestaan, zijn die van de digitalisering van productieprocessen - relatief, zij het in een andere mate en op verschillende manieren, ten opzichte van veel andere sectoren - en die van decarbonisatie.

    Hier moeten we twee dingen onthouden. De eerste is dat de term 'decarbonisatie', waarvan het gebruik steeds vaker voorkomt, maar niet altijd even geschikt is, verwijst naar de relatieve afname van de hoeveelheid koolstof in vergelijking met die van waterstof die in een bepaald proces wordt gebruikt, met bijzondere verwijzing naar het gebruik van energie. bronnen. De tweede is dat met betrekking tot de productie van staal met een integrale cyclus, dat wil zeggen, met betrekking tot de productie gemaakt met hoogoventechnologie, koolstof is een doorslaggevend en onmisbaar onderdeel van het productieproces. In feite is in de natuur, in ijzererts, ijzer zelf, vanuit chemisch-fysisch oogpunt, gekoppeld aan zuurstof. Met andere woorden, in de natuur worden we niet geconfronteerd met puur ijzer, maar met ijzeroxiden. Om ijzer van zuurstof te bevrijden, is het noodzakelijk om door te gaan met een zogenaamd "reductie" -werk. Dit werk wordt uitgevoerd met behulp van de koolstof in cokes, de bekende brandstof uit steenkool. Bij de hoge temperaturen die in een hoogoven kunnen worden bereikt, bindt deze koolstof zich aan zuurstof, waardoor het ijzer zelf wordt bevrijd van de aanwezigheid van deze laatste.
  5. Archie Steelman 8 februari 2021 16:14
    VERVOLG
    Zoals u gemakkelijk kunt begrijpen, bestaat bij de productie van staal door middel van hoogovens het risico dat de aanwezigheid van kooldioxide in de atmosfeer toeneemt. Waar het huidige milieubeleid juist bedoeld is om deze groei te blokkeren of in ieder geval te beperken.

    Hoe kom je eruit? Vanuit technologisch oogpunt zijn er twee wegen die openstaan ??voor degenen die voornemens zijn een milieuvriendelijke "schone" staalindustrie te creëren, dat wil zeggen koolstofarm maken. Enerzijds is het een kwestie van steeds meer gebruik maken van de reeds bestaande en wijdverbreide technologie van zogenaamde vlamboogovens. Deze technologie gaat niet uit van erts, maar van ijzerschroot, en is na een ander productietraject veel minder vervuilend. Aan de andere kant is het een kwestie van ingrijpen met ingrijpende aanpassingen aan de hoogoventechnologie, waarbij wordt gestreefd naar het gebruik van waterstof in plaats van koolstof om het primaire werk uit te voeren, namelijk het verminderen van de ijzeroxiden waaruit het mineraal bestaat.

    Nu moet hier worden gezegd dat, zoals Durante in zijn rapport herinnerde, volgens de laatste beschikbare gegevens, die met betrekking tot 2020, Italië "meer dan 80% van zijn 20 miljoen ton staal produceert" met de technologie van de elektrische oven. Vanuit dit oogpunt kan dan ook worden gezegd dat ons land voorop loopt in Europa. In andere grote industrielanden, zoals Duitsland, worden we namelijk geconfronteerd met een omgekeerd beeld, waar het percentage staal dat wordt geproduceerd met vlamboogovens veel lager is dan dat van staal gemaakt met hoogovens.

    Dit betekent echter niet dat ons land zich alleen moet concentreren op elektrische oventechnologie, die al wijdverspreid is, en met uitstekende resultaten, vooral in het noordoosten. Onder de experts in de sector denkt zelfs niemand dat het idee om de ex-Ilva van Taranto, het grootste geïntegreerde staalcentrum van heel Europa, op te geven, zelfs maar denkbaar is.

    Hier gaat het dus om het volgen van de tweede weg, die van technologische innovatie. Een innovatie die in dit specifieke vakgebied als reductiefactor waterstof vervangt door koolstof met als doel het verkrijgen van dat zuivere ijzer dat vervolgens kan worden omgezet in staal. De weg is getraceerd, in de zin dat je weet waar je begint, de hoogovens zoals ze vandaag worden gemaakt en waar je heen wilt. Maar hier is het ding, het is nog niet behandeld.

    Hier rijst de vraag: hoe lang duurt het om het te dekken? Minstens tien jaar. Dit is de huidige beoordeling onder experts uit de industrie en die tijdens het seminar opnieuw werd voorgesteld door Alessandro Banzato, de ondernemer uit Padua die in 2018 het roer overnam van Antonio Gozzi aan het roer van Federacciai.

    Het punt is daarom dat het probleem van ten minste een relatieve, zo niet absolute, decarbonisatie van staalproductie met het hoogovensysteem nu als oplosbaar wordt beschouwd. Ondanks het feit dat dezelfde ArcelorMittal-groep, zoals Durante zich herinnerde, een experimentele productie is begonnen op zijn locatie in Hamburg met de nieuwe technologie die waterstof gebruikt in plaats van cokes, is dit geen oplossing die morgen op een grote ladder beschikbaar is.

    Aan de drie uitdagingen die we tot dusver hebben genoemd - pandemie, digitalisering, decarbonisatie - komt er in ieder geval een vierde bij. Degene waarop Gianni Venturi, hoofd van de staalindustrie bij het nationale secretariaat van Fiom, de vakbond voor metaalarbeiders van de CGIL, in zijn toespraak aandrong.

    Venturi merkte zelfs op dat de relatieve groei, die kan worden verwacht, in de productie van staal voor elektrische ovens ertoe zal leiden dat ijzerschroot een steeds schaarser goed wordt in vergelijking met de vraag, en dus tot een wereldwijde prijsstijging. Om nog maar te zwijgen van de eeuwige kwestie van energiekosten, een cruciale factor in een sector die, zoals bekend, zeer energie-intensief is.

    Zoals u kunt zien, is er genoeg voor een "algemene" vakbondsfederatie als de CGIL om de behoefte te voelen om de overheid te vragen een sectorplan op te stellen. En aan de andere kant, om de onze tot de vraag te stellen die een oude meester van het judaïsme zichzelf tweeduizend jaar geleden, zo niet nu, wanneer? In de zin dat, net in deze periode vormden de klimaatopwarming en de Covid-19-pandemie, naast twee onvermijdelijke uitdagingen voor verschillende industriële sectoren, ook twee risicofactoren die de Europese Unie ertoe hebben aangezet om grootschalige economische actieprogramma's en ongekende ambities aan te nemen: de Europese Green Deal, of een reeks initiatieven met als algemene doelstelling het bereiken van klimaatneutraliteit in Europa tegen 2050, en de reeks maatregelen die zijn genomen om de economische gevolgen van de Covid-19-pandemie aan te pakken, waartussen de Next Generation EU opvalt.
  6. Archie Steelman 8 februari 2021 16:15
    VERVOLG
    Op het niveau van de Europese Unie zijn er daarom programma's en middelen die, als ze dat willen en weten, individuele nationale overheden kunnen putten uit robuuste technologische en productie-innovaties, enerzijds gericht op het stimuleren van digitalisering en aan de andere kant om de tot nu toe veroorzaakte schade op milieu- en klimaatgebied terug te brengen tot de enige planeet die we hebben.

    Nu moet hier worden opgemerkt dat het seminarie dat gisteren werd gehouden, was voorbereid toen het nog niet mogelijk was voor te stellen dat het zou plaatsvinden enkele uren na de aankondiging van de president van de republiek, Mattarella, met betrekking tot de toewijzing aan Mario Draghi van de taak om de derde regering van de huidige wetgevende macht te vormen.

    Feit is dat Durante in zijn rapport benadrukte dat "de regering", of de tweede Conte-regering, "reeds in het document dat afgelopen juni bekend werd gemaakt, aan het einde van de zogenaamde 'Algemene Staten' had aangegeven hoe het Nationaal Plan voor staal was een van de doelstellingen ". En hij zei toen dat "voor ons dat engagement moet worden gehandhaafd, ongeacht de samenstelling van de komende regering". En dat komt ook omdat, zoals geschreven staat 'in het CGIL-beoordelingsdocument over het ontwerp van het Nationaal Herstel- en Veerkrachtplan, wij vinden dat het Nationaal Plan voor staal moet worden opgenomen in het PNRR en een passende plaats moet vinden tussen de doelstellingen en de missies van het instrument waarmee Italië de middelen van de volgende generatie EU zal beheren ".

    Bovendien specificeerde Durante dat 'ons de beslissing van de Italiaanse regering (altijd Conte) om via Invitalia deel te nemen in de hoofdstad van ArcelorMittal InvestCo (het bedrijf dat de voormalige Ilva-fabrieken beheert) in perspectief aanvaardbaar en nuttig leek. , om de meerderheid van de aandelen en dus de zeggenschap over de vennootschap te verwerven ". (Per direct 50% van de aandelen, terwijl in 2022 het aandeel Invitalia zal stijgen naar 60%.)

    Dit alles, opnieuw volgens Durante, niet om een ??discussie over "Staat, markt en economie" te heropenen, maar omdat, afgezien van de pandemie, de publieke aanwezigheid in industriële activiteiten, waaronder de staalindustrie, "op grote schaal wordt beoefend in verschillende belangrijke Europese landen ". Zo is "de invloed van landers in de keuzes en het beleid van Duitse staalbedrijven - in het kader van de zogenaamde medezeggenschap - bekend en gedocumenteerd". "Daarom mag het niet als schandalig of onpraktisch worden beschouwd om te voorzien dat het pad van publieke betrokkenheid wordt gevolgd door bedrijven van strategische waarde of van nationaal belang, in de staalindustrie en andere sectoren."

    Nu bestaat de regering van Conte bis niet meer en naar alle waarschijnlijkheid zal de CGIL, net als de andere vakbonden, een confrontatie met een andere uitvoerende macht moeten aangaan. Maar zeker het feit dat, in de conclusies van het seminar, de secretaris-generaal van de CGIL, Maurizio Landini, verklaarde dat hij dacht dat "de stap van de president van de republiek een stap was van grote intelligentie en grote kansen". Misschien denken ze zelfs in corso d'Italia dat, als het een kwestie is van coördinatie met de Europese Unie om te beslissen hoe we enorme financiële middelen gebruiken om onze beslissende industriële sector zowel digitaal als ecologisch te innoveren, de voormalige president van de ECB, Mario Draghi, moge hij de juiste man op de juiste plaats zijn.

    @Fernando_Liuzzi
  7. forum rang 10 voda 8 februari 2021 16:28
    Beursblik: licht hogere EBITDA Aperam voorzien

    FONDS KOERS VERSCHIL VERSCHIL % BEURS
    Aperam
    37,09 1,33 3,72 % Euronext Amsterdam

    (ABM FN-Dow Jones) Aperam heeft in het vierde kwartaal van 2020 een licht hogere EBITDA geboekt dan een jaar eerder, maar op kwartaalbasis was er vermoedelijk sprake van een groter herstel. Dit verwachten analisten die bijdroegen aan de consensus.

    Voor het vierde kwartaal verwachten de dertien analisten die bijdroegen aan de consensus gemiddeld een aangepaste EBITDA van 88 miljoen euro. De schattingen lopen daarbij uiteen tussen 85 miljoen en 92 miljoen euro. Voor het vierde kwartaal rekent ING op een aangepaste EBITDA van 87 miljoen euro, ofwel een stijging van 33 procent op kwartaalbasis, dat gedreven wordt door het herstel in Europa van de volumes en prijzen.

    In het vierde kwartaal van 2019 was dit resultaat nog 85 miljoen euro. Op kwartaalbasis zou er sprake zijn van een fors herstel, gezien Aperam in het derde kwartaal nog een EBITDA-resultaat boekte van 65 miljoen euro.

    Bij publicatie van de cijfers over het derde kwartaal in november sprak Aperam de verwachting uit in het vierde kwartaal een aantrekkende EBITDA te kunnen realiseren ten opzichte van het resultaat in het derde kwartaal. Ook verwachtte de fabrikant van roestvast staal toen dat de schulden verder zullen afnemen.

    Voor heel 2020 mikken analisten inmiddels op een EBITDA van 272 miljoen euro. Dat is hoger dan de 234 miljoen euro waarop nog werd gerekend voorafgaand de cijfers over het derde kwartaal. De kwartaalcijfers en de outlook voor 2021 zullen de toon zetten voor en sterk 2021, meent ING.

    ING is te spreken over het aantrekkelijke rendement op de vrije kasstroom van 9 procent, naast het duurzame dividendrendement van 5 procent. Analist Stijn Demeester van ING sluit niet uit dat er positieve koersaanjagers met de kwartaalcijfers zullen komen, wijzend op een mogelijke herstart van het aandeleninkoopprogramma. JPMorgan verwacht dat Aperam weer voor 50 miljoen euro aan eigen aandelen gaat inkopen. Ook de Amerikaanse zakenbank voorziet dat dit bij de jaarcijfers aangekondigd zal worden.

    "Aperam blijft een kwaliteitsaandeel in de staalsector", stelden analisten van Deutsche Bank. De kans op opnieuw een meevaller in het afgelopen vierde kwartaal kan volgens de bank dan ook niet worden uitgesloten.

    ING heeft een koopadvies op Aperam met een koersdoel van 38,00 euro, terwijl Deutsche Bank een Houden advies heeft met een koersdoel van 36,00 euro. JPMorgan Cazenove heeft een Neutraal advies met een koersdoel van 30,70 euro.

    Aperam opent woensdag voorbeurs de boeken. Het aandeel noteerde maandag bijna 4 procent in de plus op 37,17 euro.

    Door: ABM Financial News.
    info@abmfn.nl
    Redactie: +31(0)20 26 28 999

    © Copyright ABM Financial News B.V. All rights reserved.
  8. Mollie-108 8 februari 2021 16:40
    quote:

    Dreamliner schreef op 8 februari 2021 15:42:

    Ik denk dat Mollie vergeten is om de sneeuw voor zijn ogen te ruimen!
    Ik wil alle personen bedanken voor hun support en advies maar ik ga ze toch wat goedkoper terugkopen.
    Geduld en de trend blijkt weer aan het langste eind te trekken.
  9. [verwijderd] 8 februari 2021 16:57
    Wat is nou het gevoel hier? Mijn aandelen lopen nu al als een trein en de grote goed nieuws show moet aankomend voorjaar nog komen als Corona echt spectaculair gaat afnemen.

    Ik heb echt het idee dat we eind dit jaar door het dak gaan, ben ik te positief? (Ik doel overigens niet alleen op AM maar meer op de algehele beurstrend.)
  10. Henkie080101 8 februari 2021 16:59
    Ik denk dat ook. Al ben ik wel wat terughoudend. Graag zou ik dit aandeel nog tot €30 of jaareinde houden en daarna ga ik mooi wachten op de volgende crisis.
  11. Mollie-108 8 februari 2021 17:01
    Wat je moet leren is te begrijpen hoe beleggers denken en reageren als koersen stijgen of dalen, dus goed kijken naar grafieken en naar trends (patronen).
1.107 Posts
Pagina: «« 1 ... 9 10 11 12 13 ... 56 »» | Laatste |Omhoog ↑

Neem deel aan de discussie

Word nu gratis lid van Beursduivel.be

Al abonnee? Log in

Macro & Bedrijfsagenda

  1. 22 april

    1. NL investeringen februari
    2. SAP Q1-cijfers
    3. NL consumentenvertrouwen april
    4. NL prijzen bestaande koopwoningen maart
    5. ING jaarvergadering
    6. VS Chicago Fed-index maart
    7. EU consumentenvertrouwen april (voorlopig)
  2. 23 april

    1. Japan samengestelde inkoopmanagersindex april
    2. Novartis Q1-cijfers
    3. Renault Q1-cijfers
de volitaliteit verwacht indicator betekend: Market moving event/hoge(re) volatiliteit verwacht