ffff schreef op 8 januari 2022 14:23:
Bravo,
DANK voor je antwoord. Het geeft een duidelijke beeld van jouw achtergrond. Hoewel Pin , vier maal 0 het maar niets vindt dat wij het over het bankwezen hebben, wil ik toch nog even reageren.
Ik proef uit jouw antwoord NIETS van de wrevel, van de ergernis die de huidige bankklant ervaart in zijn samenwerking met de bankier. En dat verbaast mij een beetje omdat jij zo goed beschrijft hoe het er 30 jaar geleden aan toe ging bij stapels geknipte couponnetjes, bij een kop koffie en een sigaar en bij een uitnodiging voor een weekendje naar Malaga of het jaar daarop een weekendje naar Wenen
De bankier was in de jaren 80, EEN COMPAGNON, een MEE-denker, een MEDE-beheerder, en zeker ook een vertrouwensmens. Wist heel veel van jou als klant, van je business. Kwam bij jou aan huis met pakken aandelen, mantels van obligaties of enkel en alleen de couponbladen van de obligaties. Net wat op dat moment fiscaal gezien het interessantst was.
Jij geeft haarscherp en juist aan hoe de twee grote crississen de verhoudingen hebben omver gegooid. Maar anno 2022 is de bankier sowieso een vreemde geworden. Hij/zij kent je niet of nauwelijks. Ze worden met opzet na enkele jaren van plaats en functie verwisseld om met de klant GEEN vertrouwensband te .vormen.
De bankier is in pakweg tien jaar omgevormd tot een rijkscontroleur, die voortdurend iedere grote transactie argwanend volgt. grote bedragen bevriest, blokkeert, dan wel de bedragen terugstort op de rekening waar ze vandaan kwamen.
Het is een totaal andere cultuur geworden, juist hinderlijk voor klanten die gewoon zaken willen doen en natuurlijk dan niet kunnen hebben dat overschrijvingen geblokkeerd worden.
Ik heb aan jouw gewaardeerde antwoord, Bravo, gemerkt dat wij over TWEE werelden spreken want jij was dus blijkbaar adviseur voor beleggingen bij klanten van jouw bank, terwijl ik nooit en te nimmer één seconde een bankier nodig had voor mijn beleggingen. Dat deed ik 100 procent zelf. ZIJ waren er alleen om de couponnetjes na te tellen en de stapels mantels en couponbladen van obligaties.
We praten dus toch over andere beleving.
Zelf ben ik ervan overtuigd dat bankiers ontzettend verloren hebben door hun positie als vertrouwenspersoon grotendeels te grabbel te hebben gegooid. Drie maand geleden gaf ING dat ruiterlijk toe. Of je nu bankiert met één van de grootbanken of met een totaal onbekend bankje uit een ander continent...Het maakt eigenlijk geen barst verschil. Nou ja, toch wel een beetje: Daar stellen ze geen irritante vragen.
Tenslotte Bravo, gewoon omdat ik op de praatstoel zit: Zie de ontwikkelingen op de fysieke goudmarkt en mijn postings daarover in de gouddraad: bij banken kun je al geen fysiek goud meer kopen of verkopen en ik merk aan den lijve hun ergernis en onvrede als er grote bedragen van je rekening naar een goudhandelaar gaan....
Nog maar drie, vier jaar geleden deden ze zelf die handel....
Leuk je te hebben ontmoet in de KK.
Peter