Nee, het is geen oproep. Het is een dreigement. Want als jullie niet doen wat wij willen... (en wij weten bij wijze van waar de rechter woont).
Eigenlijk moet ik er stiekem ook weer een beetje om lachen. Jarenlang staan vooral ABP en Zorg & Welzijn maar ook bijvoorbeeld DSM en Unilever groen, inclusief, ESG en duurzaam te prediken en doen (opr)echt wat ze kunnen, en dan staan ze nog doodleuk op deze Milieudefensie-bangalijst :-)
Want activisten zijn net als wij beleggers en handelaren: het is nooit genoeg. En de overwinning op Shell vorig jaar smaakt naar meer en geeft de milieubeweging vleugels?
Hier staat ook uw halve portefeuille bij, nietwaar? En brief, wat voor brief? Deze brief.
Complimenten aan Milieudefensie, dat benut uitstekend het momentum. Eerst die stikstofuitspraak in de Urgendazaak en vorig jaar Shell dat (mijn bias) van de rechter het klimaatakkoord van Parijs solo in de maag gesplitst kreeg. Nooit waren er voor activisten betere tijden om hun zin te krijgen.
Want Milieudefensie heeft natuurlijk geen enkel democratisch mandaat, maar u ziet tussen de regels door het zelfvertrouwen en leest het heilig geloof in het eigen grote gelijk. Of moet ik (mede) de overheid zelf zeggen? Van de site van Milieudefensie over hoe het aan geld komt:
Wat mij iedere keer weer tegen de borst stuit, is dat Milieudefensie eenzijdig de verantwoordelijkheid legt bij bedrijven. Consumenten treft blijkbaar nooit blaam. Shell is hét voorbeeld hiervan. We rijden, vliegen, koken en verwarmen ons er al ons hele leven mee en dat is allemaal hullie schuld.
Waar ik naartoe wil met dit blog: Shell en Unilever zijn weg uit ons land, terwijl ze eerder juist aangaven Nederlands te willen worden. We hebben ze dus gewoon weggejaagd. Volgen er meer...? Van drie weken terug, Kapitein Peter heeft zelfs zijn jasje al uit en dan moet u op gaan passen :-)
Het gaat niet alleen om Boskalis; zoals de CEO al zegt zijn er meer boardrooms ongerust. Het Nederlandse vestigingsklimaat wordt almaar onvriendelijker, de overheid verandert continu regels en verzint er steeds meer en rechters bedrijven tegenwoordig ook politiek.
Dit alles valt onder het kopje onbetrouwbaar bestuur en daar houden ondernemingen niet van.
Activisme is zodoende een factor van belang aan het worden voor Nederland vestigingsland en onze beurs en aandelen, want het buitenland ziet dit ook. Zo noteert Shell tegen een flinke discount ten opzichte van zijn directe peers. Het is niet hard te maken, maar klimatisme speelt daar vast een rol in.
In de jaren zeventig en tachtig was er de Dutch Discount: onze aandelen waren structureel goedkoper door vooral beschermingsconstructies. De term Dutch Disease bestond ook, onder andere voor de anti-kernwapenbeweging uit ook die tijd.
Duim dat we geen Dutch Discount Disease krijgen.
Arend Jan Kamp is
senior content manager van IEX. De informatie in dit artikel is niet bedoeld
als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde
beleggingen.