Fugro heeft opnieuw een dramatisch jaar achter de rug. Omdat het vroeger voor 80% afhankelijk was van de olie- en gassector voor haar opdrachten, heeft de daling van de olieprijs er flink ingehakt.
Dat mag allemaal als bekend worden verondersteld. Het gevecht met Boskalis heeft lang als een steun onder de koers gefungeerd. Sinds de capitulatie van Boka is dat echter van de baan.
Eigenlijk is Fugro destijds hetzelfde overkomen als Unilever nu. Een agressieve, ongewenste overnemer heeft het management wakker geschud en daarna was het meteen alle hens aan dek.
Fugro heeft ervoor gezorgd dat het in ieder geval niet afhankelijk zou worden van het (toen nog) rijke Boskalis. Net zoals Unilever nu zelf orde op zaken gaat stellen om zich de bloedhonden van Buffett van het lijf te houden.
Schuld onder controle
In het geval van Fugro houdt het in dat men de nettoschuld nu onder controle heeft gebracht. De ratio die daarvoor gebruikt wordt, nettoschuld gedeeld door het bedrijfsresultaat, is verder gezakt van 1,6 naar 1,1.
CFO Paul Verhagen heeft uitstekend werk verricht. De man kwam in 2013 bij Fugro binnen toen alles nog hosanna was. Fugro had toen net de 'Growth to Leadership'-strategie uitgevonden en leefde op een roze oliewolk.
Uit een oud interview met Verhagen blijkt dat het op finance gebied maar een zooitje was bij Fugro. Iedereen deed maar wat, de organisatie was zeer gedecentraliseerd en de werkmaatschappijen dopten hun eigen boontjes.
Orde in chaos
Verhagen moest orde in de chaos scheppen. Binnen een jaar na zijn aantreden klapte de oliemarkt echter in elkaar en stelden de opdrachtgevers hun investeringen, en dus opdrachten, uit. Eerst uit, en daarna af.
De zo mooi gekozen strategie kon de vuilnisbak in en werd omgedoopt in 'Building on Strength'. Building, of bouwen, was eigenlijk niet het goede woord, afbouwen was beter geweest. En toen kwam Boskalis ook nog langszij.
Prachtige foto trouwens, van Marinus Wieten. Ondanks dat Fugro het best beschermde aandeel van het Damrak is, sprong piratenhoofdman Jack Sparrow Peter Berdowski toch aan boord bij de bodemonderzoeker.
Niet financieel afhankelijk
Dat was voor Fugro het sein om alles op alles te zetten om in ieder geval financieel niet van de nieuwe suikeroom afhankelijk te hoeven zijn. Met de uitgifte van de converteerbare obligatie oktober vorig jaar zette het een grote stap voorwaarts.
Dat kreng is verhandelbaar op de Duitse beurs en leidt daar een zieltogend bestaan. De meeste brokers in Nederland faciliteren dat niet. Momenteel staat de convertible op een kleine winst van 5% ten opzichte van de uitgiftekoers.
Klik op het plaatje voor een grote versie
Die convertible was de nekslag voor Boskalis. Dat ondertussen ook te maken kreeg met muiterij op het eigen schip:
Big Data
Fugro ziet zichzelf eigenlijk als een Big Data-bedrijf. Dat is het natuurlijk ook. Het verzamelt informatie en door de verzamelde kennis met elkaar te bundelen kan het waardevolle informatie bieden aan de klantenkring.
Hoofdzaak is dan wel dat die klantenkring daar nood aan heeft. Zolang men weigert verder te investeren in de zoektocht naar nieuwe olie- en gasvelden blijft Fugro afhankelijk van de kluifjes die hier en daar toe worden geworpen.
De backlog, de orderportefeuille, is opnieuw afgekalfd, en staat nu op 1,1 miljard euro. CEO Van Riel hierover:
"We anticipate that, for the first half of 2017, the offshore oil and gas market will continue to decline significantly. Both the stabilisation of our backlog over the last few months and clear signs that pressure on the oil supply side is beginning to build, indicate that our market may bottom out towards year end.”
Ja, ja, our market may bottom towards year end. Het goede nieuws is dat Fugro net zo min weet als ieder ander of die markt wel of niet bottomt.
Dat is volledig afhankelijk van de olieprijs. In 2013 zag men de knak niet aankomen, en ook nu is het slechts gissen naar een herstel. Als je huis onder water staat, en je hebt geen werk, moet je in ieder geval zorgen dat je de hypotheek kunt betalen. Anders krijg je de bank op je nek.
Dat is precies wat Fugro doet. Het heeft over het gehele jaar een positieve cashflow gegenereerd en verwacht dat ook voor 2017. De schuld is onder controle en de uitgaven kunnen betaald worden.
De organisatie is opnieuw aangepast, meer in lijn met wat CFO Verhagen al aangaf: indeling per land, en niet per werkmaatschappij.
Geen overname meer
Dat Fugro overgenomen wordt, kan een ieder wel vergeten, maar ik sluit niet uit dat er in de branche een soort van consolidatie op gang komt. Het probleem is alleen dat de concurrentie er veel erger aan toe is dan Fugro. En Fugro zelf gaat niet op jacht.
Kijk maar naar Technip, of het Noorse PGS, dat ook nog meer dan een miljard aan schuld heeft. En het Franse CGG valt van ellende bijkans uit elkaar:
Op eigen kracht
Nee, Fugro zal het voorlopig op eigen kracht moeten doen. Het goede nieuws is dan ook dat er steeds meer geloof komt in een hogere olieprijs.
Vraag en aanbod liggen dicht bij elkaar, en een kleine verschuiving in vraag of aanbod kan de olieprijs substantieel beinvloeden. Omlaag, maar ook omhoog.
Dat de schalieboeren weer in de markt komen, geloof ik graag. Enfin, daar is al van alles over gezegd en geschreven. Als die olieprijs structureel op dit niveau of hoger blijft, komen de opdrachten vanzelf weer binnenrollen.
Spiekbriefje
Bij het beleggingsdebat van Lynx begin dit jaar was Fugro één van mijn tips. Tot nog toe is het nog weinig opgeschoten, maar mijn argumenten van toen zijn nog steeds valide.
Ik had voor de zekerheid een spiekbriefje mee. Dit stond erop:
Momenteel ligt het aandeel van Fugro wat onder druk. Fugro heeft net een grote obligatielening geplaatst, Boskalis heeft bijna 20% van het totale aandelen pakket op de markt gedumpt en iedereen weet dat de jaarcijfers straks op 24 februari slecht zullen zijn.
Maar:
Die olieprijs lijkt de draai echter gemaakt te hebben, onder andere doordat er juist zo weinig geinvesteerd is de laatste jaren. Daarom komt vraag en aanbod meer in evenwicht. De OPEC deal hielp daarbij natuurlijk ook.
Daarnaast heeft Fugro een positieve kasstroom en heeft het de schuldpositie mooi op orde met een netdebt-ebitda van 1,2.
Op 12 maart loopt de lock-up van Boskalis af. Ze mag dan de resterende 9% verkopen. Ik vermoed dat Boskalis het hele dossier Fugro zo snel mogelijk wil vergeten. Het was geen goede zet.
Je moet iets kopen wanneer het goedkoop is, en verkopen wanneer het duur is. Fugro is op dit moment door alle omstandigheden erg goedkoop, en veel goedkoper zal het niet meer worden.
Ik denk dat het bedrijf het op eigen kracht kan redden. Het is wel wachten op nieuwe orders, maar Fugro kan, in tegenstelling tot haar concurrenten, die tijd gewoon uitzweten.
Afgezien van het feit dat de netdebt/ebitda verlaagd is van 1,2 naar 1,1, zie ik nog weinig reden de tekst te veranderen.
Inberg heeft een longpositie in Fugro