Filasoft schreef op 18 december 2018 14:10:
[...]
Ik ben geen juridisch deskundige, maar als het hof haar beslissing heeft genomen op basis van onjuiste aannames, dan lijkt me dat een cassatieprocedure een eenvoudige zaak is.
Zo baseert het hof haar (verkeerde) beslissing in het hoger beroep o.a. het feit dat eisers postzegels die onder de nominale waarde zijn verkregen zouden willen omruilen voor de nominale waarde? Dat is aantoonbaar niet juist. Het is juist dat eisers guldenzegels onder de nominale waarde hebben aangekocht, maar zij eisen omruil tegen nieuwe geldige postzegels. Die nieuwe geldige postzegels hebben dan exact dezelfde inkoopwaarde als de ingeleverde, ongeldig verklaarde guldenzegels. Eisers worden daar niet beter van. De inkoopprijs verandert door de omruil immers niet.
Zo baseert het hof haar (verkeerde) beslissing in het hoger beroep o.a. op het feit dat een omruilregeling uit praktische overwegingen niet uitvoerbaar is omdat de ingeleverde guldenzegels misschien wel valse zegels zouden kunnen bevatten, en een controle hierop te tijdrovend en dus te kostbaar zou zijn.
Een doelredenering, omdat eisers elke relatie met de vervalste postzegels van de hand wijzen. Los daarvan, er zijn slechts 7 verschillende postzegels vervalst. (allen hoge waarden uit de door Peter Struyken ontworpen langlopende serie Beatrix, die waarvan het zegelbeeld is samengesteld uit puntjes).
Een controle hierop lijkt me redelijk eenvoudig, temeer de valse postzegels niet gegomd waren, maar zelfklevend en alleen geplakt op etiket werden geleverd.
Wist je dat PostNL in 2001 met de NVPH de omruilregeling heeft besproken en hiervoor zelfs een vergoeding voor het logistieke proces heeft afgesproken van 100.000 gulden? Dit bedrag was bedoeld als vergoeding voor omruil van alle postzegels die zich nog onder alle verzamelaars in heel Nederland bevonden. Nu heeft PostNL te maken met slechts 10 personen en zou de omruilregeling stuiten op teveel logistieke problemen. Grappig!
Wil je nog meer feiten?