okeanos@outlook.be schreef op 26 november 2021 11:58:
Een welvaartsstaat met anorexia (
www.standaard.be )
Door de aandacht voor corona mogen we niet vergeten dat onze welvaartsstaat afbrokkelt, schrijft Dirk Geldof.
De effecten van jaren bezuinigingen worden zichtbaar.
Kinderen met een beperking moeten soms vier tot vijf uur per dag in busjes zitten, omdat hun busvervoer slecht is georganiseerd en het schoolaanbod te ¬beperkt is.
In scholen vallen steeds meer gaten bij gebrek aan leerkrachten.
Vlaanderen zakt langzaam verder weg in de Pisa-cijfers over -onderwijskwaliteit.
De schoolinfrastructuur is op ¬vele plaatsen verouderd.
CO2-meters zijn nog steeds niet in alle klassen of aula’s beschikbaar, na anderhalf jaar corona.
Er is een schrijnend tekort aan kinderverzorgsters én aan kinderopvangplaatsen.
De wachtlijsten in de jeugdzorg exploderen, signaleert de Kinderrechtencommissaris.
De wachttijden bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap lopen op tot twintig jaar.
Ziekenhuizen kampen met een tekort aan verpleegkundigen, net ¬zoals thuiszorgdiensten.
Meer dan 170.000 mensen wachten in Vlaanderen op een sociale woning. Soms loopt de wachttijd op tot tien jaar.
Milieu-inspectiediensten zijn afgebouwd en onderbemand.
De dienstverlening van De Lijn staat onder druk.
het opvangnetwerk voor asielzoekers is ‘verzadigd’.
De vaak aftandse en uitgeleefde asielcentra in oude kazernes, ziekenhuizen en afgeschreven vakantiecentra zitten overvol.
Aan het Klein Kasteeltje in Brussel slapen alleenstaande asielzoekers al wekenlang op straat, zonder dat ze een asielaanvraag kunnen indienen. Het beleid organiseert zo dakloosheid.
De gevangenissen zitten overvol.
Ongetwijfeld is die lijst onvolledig.
Maar is dit overzicht niet schrijnend genoeg?
We mogen dit niet bekijken als losstaande problemen of als uitdagingen voor vakministers.
Wat we zien, is de versnellende afbrokkeling van de welvaartsstaat.