G. Hendriks schreef op 14 december 2022 10:37:
[...]
Compliment voor uw bijdragen, Gforce!
Ik zou het niet als pot-en-ketel willen bestempelen, maar eerder als samen zoeken naar een balans. Duidelijk is dat het ontwikkelen van medicijnen geld kost. Ter verheldering op basis van gegevens uit de VS: de 10% die het redt gaat over middelen die al doorgedrongen waren tot fase 1. Daarvóór is er dus al een ontwikkelfase geweest. Het percentage dat uiteindelijk gecommercialiseerd kan worden is dus nog véél lager! Welke incentive blijft er dan over voor fabrikanten dan te mikken op torenhoge prijzen voor met name geneesmiddelen voor zeldzame ziekten? Dan zou je kunnen denken in de richting van bijvoorbeeld een variant van de priority review vouchers die de FDA verstrekt. Maar besloten in dit economisch vraagstuk ligt natuurlijk vooral een ethisch dilemma: hoever ga je in het vergoeden van geneesmiddelen? Met als uitgangspunt dat geld niet oneindig is, zal er dus een keuze gemaakt moeten worden wie wel wat krijgt en wie niet, voor wie wel wat ontwikkeld wordt en voor wie niet. Als ik zie dat er zo'n 7000 'rare diseases' zijn geïnventariseerd, dan lijkt me de argumentatie dat er keuzen gemaakt móeten worden evident. Alles op basis van belastinggeld betekent kaalslag. Ik ga er dan vanuit dat er ook nog wat over moet blijven voor compensatie van sterk gestegen kosten van levensonderhoud, het tegenhouden van Russen in Oekraïne, verhoging van de bijstandsnorm etc. etc. Kortom, een interessante discussie die de komende jaren onder druk van toegenomen financiële lasten ongetwijfeld verder gevoerd wordt en ook een (flinke) impact op Pharming kan hebben.