Word abonnee en neem Beursduivel Premium
Rode planeet als pijlen grid met hoorntjes Beursduivel
Duurkoop is goedkoop

Duurkoop is goedkoop

Het ontzettend ruime monetaire beleid van de Amerikaanse Fed en andere centrale banken wereldwijd geldt als de voornaamste motor achter deze rally. Niet alleen wordt de rente op een historisch laag niveau gehouden, maar ook kopen de centrale banken enorme hoeveelheden aan obligaties, hypotheekleningen en andere effecten op.

In feite is er net als in Japan ook in de Verenigde Staten sprake van yield curve control, al wil Powell dat niet zo noemen. De lage rente drijft beleggers in toenemende mate naar de beurs.

Geen alternatief

Er is geen alternatief, luidt het motto. Als gevolg van de lage rente is er geen alternatief meer over voor een belegging in aandelen. Een spaarrekening levert niets meer op en kost in sommige landen zelfs geld. Een belegging in obligaties draagt ook niet meer bij aan enige vorm van vermogensopbouw.

Het is zo bezien niet zo vreemd dat steeds meer beleggers de weg naar de beurs weten te vinden. De Fed maakte recent duidelijk dat het niet van plan is de rente de komende jaren te verhogen. Sterker, men peinst er niet over. De lage rente zou een stimulans moeten zijn voor de economie maar vooralsnog lijken de geldstromen vooral terecht te komen op de financiële markten. 

Duur of spotgoedkoop?

De rally heeft de koersen ver opgedreven. Overal valt te vernemen dat aandelen wel erg duur zijn geworden. Zo is bijvoorbeeld de verhouding tussen de Nasdaq en de S&P 500 gestegen tot bijna 3,3. Dat is een evenaring van deze ratio uit het roemruchte jaar 2000.

Iedereen weet wat er nadien met de technologiefondsen is gebeurd. De Nasdaq heeft sinds de glorieuze jaren ’90 nooit meer een rally gemaakt van ruim 45% in drie maanden tijd. Aandelen duur? De waardering van een asset class is altijd relatief.

Afgezet tegen bijvoorbeeld obligaties zijn aandelen zeker niet duur. Het winstrendement van de S&P 500 bedraagt momenteel 4,6%. Vergelijk dat eens met het rendement op een tienjarige Amerikaanse staatsobligatie of met de Fed Funds Rate. Vergeleken met deze alternatieven zijn aandelen misschien zelfs spotgoedkoop. 

Andere kant van de medaille

Dat is echter één kant van de medaille van het ruime monetaire beleid. Er is nog een andere kant. Vooral professionele beleggers als verzekeraars en pensioenfondsen hebben zulke grote bedragen te beleggen dat een goede diversificatie noodzakelijk is.

Zo leidde een spreiding over aandelen en obligaties vroeger tot een verlaging van het risico. Wanneer het economisch minder ging daalden niet alleen de aandelenkoersen maar ook de rente. Als gevolg van de dalende rente stegen de obligatiekoersen juist. Zo werd het verlies op aandelen voor een deel goed gemaakt door een winst op obligaties.

Obligaties beginnen zich als aandelen te gedragen

Echter, de historisch lage rente lijkt aan deze negatieve correlatie een einde te hebben gemaakt. De rente op obligaties is zo laag dat ze zich als aandelen beginnen te gedragen. Aandelen en obligaties bewegen in toenemende mate in dezelfde richting. 

Particuliere beleggers die volledig in aandelen belegd zijn, hebben niet direct een probleem. Maar denk eens aan verzekeraars en pensioenfondsen die meestal meer gelden in obligaties dan in aandelen hebben belegd. Door de lage rente is hun risicomanagement opeens heel anders geworden. Het marktrisico is fors gestegen.

Alle risico is relatief

Daar komt nog iets anders bij. Want de enige mogelijkheid om risico te prijzen was altijd door het ene risico tegen het andere af te zetten. Ieder risico is, zoals al eerder gezegd, immers relatief. De waardering van aandelen kon alleen vastgesteld worden als die vergeleken werd met bijvoorbeeld obligaties of de spaarrente. Wanneer aandelen in verhouding met obligaties goedkoop waren kocht je bij. Andersom verkocht je juist.

De historisch lage rente of de afwezigheid van een ‘natuurlijke’ rentecurve heeft er toe geleid dat er geen methode meer is om marktrisico te prijzen. Er valt met andere woorden, geen fatsoenlijk woord meer te zeggen over de vraag of aandelen nu duur of goedkoop zijn. 

Martine Hafkamp is algemeen directeur van Fintessa Vermogensbeheer. Fintessa is een zelfstandig, onafhankelijk en gespecialiseerd vermogensbeheerkantoor uit Baarn, en tweevoudig winnaar van de Gouden Stier. Deze publicatie is samengesteld door Fintessa B.V. De in deze publicatie vermelde gegevens zijn ontleend aan door Fintessa B.V. betrouwbaar geachte bronnen en publiekelijk bekende informatie. Deze publicatie bevat beleggingsaanbevelingen, maar geen beleggingsadvies noch een aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument. Voor de juistheid en volledigheid van de genoemde feiten, gegevens, meningen, verwachtingen en uitkomsten daarvan kan Fintessa B.V. niet instaan. Fintessa B.V. is een beleggingsonderneming en beschikt over een vergunning op grond van de Wet financieel toezicht. Fintessa B.V. staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten en De Nederlandsche Bank. Voor de uitgebreide Disclaimer verwijzen wij naar onze website www.fintessa.nl.

Macro & Bedrijfsagenda

  1. 30 april

    1. China inkoopmanagersindex industrie en diensten april volitaliteit verwacht
    2. Samsung Q1-cijfers
    3. NL producentenprijzen maart
    4. Arcadis Q1-cijfers
    5. Adidas Q1-cijfers
    6. Volkswagen Q1-cijfers
    7. Air France-KLM Q1-cijfers
    8. Dui detailhandelsverkopen maart
    9. PB Holding jaarcijfers
    10. Acomo €0,75 ex-dividend
de volitaliteit verwacht indicator betekend: Market moving event/hoge(re) volatiliteit verwacht