QueSera schreef op 12 februari 2023 11:00:
Hoi Zwitserleven,
Dank je voor de boekentip. Die gaat meegenomen worden bij de volgende BOL bestelling.
Ik ben macro-econoom. Ik zag tijdens de Corona het water branden hoe de miljarden over de balk werden gesmeten. Met de mensen niets te laten doen. Er zou geen inflatie komen, we moesten juist de deflatie bestrijden. Kwam uit de modellen. Nou ik heb lang genoeg dit soort modellen gebouwd om te weten dat er precies uitkomt wat je er aan veronderstellingen instopt. Elke propodeuse student economie leert dat geldcreatie door de overheid zonder de bijbehorende toename van productiecapaciteit maar een uitlaatklep heeft: inflatie. En je weet dat die gaten in de begroting dan gedicht moeten worden en dat het geld gehaald gaat worden waar dat het makkelijkste is: bij de mensen met enig vermogen die nergens heengaan en waarvan er veel zijn. Voila: de enigszins vermogende 50+ er. De framing als zijnde een stelletje profiteurs die de jongeren het brood uit de mond stoten op de huizenmarkt, pensioenfondsen, ga zo door was al eerder begonnen.
Ik wil niet zo veel. Ik zit al weer ruim in de opgaande fase van de U-curve. Ik weet uit eigen ervaring dat status, spullen etc. steeds minder belangrijk worden. Een paar jaar geleden werd mijn man ineens ernstig ziek. Hij had daarvoor nog nooit een ziekenhuis van binnen gezien. Bleek die een heel zeldzame hartafwijking te hebben. Nu, een aantal jaren en een pacemaker later gaat het weer heel goed met hem, maar het heeft niet veel gescheeld. Een dergelijke ervaring verandert je perspectief voor altijd. Je komt er hardhandig achter dat al die dingen waar je je zo druk om maakt er eigenlijk niet toe doen.
Dus ik werk nog in mijn consultancy omdat dat leuk is en ik het zelf mag weten. Als ik een baan had met een chef zou ik nu stoppen, vervroegd met pensioen want dit soort ergernissen en stress hoef ik niet meer. Ik bekijk het van keer tot keer of me die klus wel leuk lijkt. Als niet, doe ik het niet. Verder genieten we ervan dat we elkaar nog hebben, klussen een beetje in de tuin of aan onze huizen, wandelen, lezen, fietsen. Dat hoeft allemaal niet zo gek veel geld te kosten.
Ik heb een beetje geld nodig omdat mijn dochter nu in München woont en wij die willen kunnen bezoeken. Ik wil dan wel een fatsoenlijk hotel. Beetje reizen vind ik ook leuk. Maar dat kan nu al.
Conclusie: ik heb genoeg geld en mag mijn aandacht nu wel verleggen van vermogensopbouw naar beheer. Het is voor mij even wennen. Mijn kinderen hebben allebei een academische studie met goede banen. Die zitten niet te wachten op mijn geld. Ze erven straks twee huizen en een beleggingsporto. Lijkt me genoeg. Vinden zij ook. Dus ik ga die dividenden lekker opmaken, weggeven, desnoods aan belasting betalen als het moet. Maar die porto hoeft dus niet ook nog weer groter te worden (mag uiteraard wel als dat op natuurlijke wijze gebeurt maar ik hoef er geen geld meer bij te storten).
Ik schrijf dit hier steeds maar weer op omdat ik het me ook zelf aan het inprenten ben. Is voor mij ook een nieuwe situatie. Ik moet er nog heel erg aan wennen. Ik ben nog steeds geneigd om elke cent die binnen komt in die porto te stoppen. Het wordt tijd om om te denken. Ik zit er midden in en jullie mogen ervan meegenieten……