Luijkx_m@hotmail.com schreef:
Emoties op de beurs, we kunnen er boeken over schrijven. Hieronder een verslagje in 6 fasen van een onervaren belegger
1. We spreken 1 april 2007: ik denk slim te zijn en ga in drie fondsen beleggen, oh nee toch maar twee
2. die ene waar ik niet in beleg gaat goed (tomtom), die andere twee slecht, waarvan 1 dramatisch, echt dramatisch (spyker, toevallig besloot directeur op te stappen, mwa)
3. ik probeer het goed te maken door putopties te kopen op de aex, want al decenia is het zo (is bewezen) sell in may en come back in september, zo win ik het verlies op gebouwd in fase 1 en 2 terug
4. Negative. Beurs blijft gewoon doorstijgen, waardoor het verlies schier onoverzichtelijk wordt. (overigens had ik een kans om tussendoor wat winst te pakken, maar toen dacht ik weer, nou nog even wachten, dom)
5. desillusie en verslagenheid maakt zich over me meester. Ik gooi de handdoek in de ring, de kikker die door de slang in de ogen kijkt, verstijft en niets anders kan doen dan zich overgeven en op laten vreten. Ach laat maar, pak ook maar alles ook. (13 juni 2007)
6. weet ik niet, zit nog in fase 5…… mwa ga het toch nog maar weer eens proberen, je bent toch verslaafd he
Let op dit is volgens mij pas het begin, het kan nog erger, op een gegeven moment heb je niets meer, dan ga je lenen en ook dat verspeel je...de emoties die vanaf hier loskomen vallen even buiten scope hier.
Beter stoppen nu en niet meer omkijken en op andere dingen focussen dan de b… ik kan de naam niet meer horen.. ga lekker op vakantie.. of toch maar weer gokken, die beurs moet toch een keer doen wat je wil toch.