Oliemagnaat John D. Rockefeller, president van Standard Oil Company, was een van de rijkste mensen aller tijden. Dat olieconcern werd gedwongen opgesplitst in zes verschillende bedrijven. Onder meer ExxonMobil, BP, Chevron, Gulf Oil en Texaco zijn daaruit voortgekomen.
Bekend van Rockefeller is de tekst: ‘Do you know the only thing that gives me pleasure? It’s to see my dividends coming in.’ Daarmee was hij niet alleen de grondlegger van de grote olieconcerns, maar ook een pionier wat betreft het dividendbeleggen.
Een andere historische grootheid, de natuurkundige Albert Einstein, antwoordde ooit op de vraag wat hij het achtste wereldwonder vond. Zijn antwoord was: samengestelde rente, beter bekend als het rente-op-rente-effect. Als beleggers hun dividendinkomsten niet aan de portefeuille onttrekken, kan over het eerdere rendement ook weer rendement worden gemaakt. Op langere termijn zorgt dividend voor een verrassend groot aandeel in de totale vermogensgroei. Het kan al snel de helft van het totale rendement uitmaken.
Het achtste wereldwonder
De kracht van dividendrendement wordt duidelijker wanneer de jaarlijkse uitkering wordt herbelegd. Stel, een belegger investeert €1.000 in aandelen en ontvangt jaarlijks 4% dividend. Wanneer hij of zij ieder jaar het uitgekeerde dividend onttrekt aan de beleggingsportefeuille is de opbrengst na 20 jaar €1.000 plus 20 keer €40. De opbrengst is €1.800. Wordt het dividend niet aan de portefeuille onttrokken maar jaarlijks herbelegd, dan groeit de oorspronkelijke investering aan tot €2.191. Dat is €391 meer.
Naarmate de tijd verstrijkt wordt de impact van herbelegde dividenden steeds groter. Stel een belegger had 100 jaar geleden 1.000 dollar belegd in de Dow Jones-index. Dat was destijds de enige bestaande index. Na een eeuw zou de oorspronkelijke investering zijn aangegroeid trot 370.000 dollar.
Dat lijkt aardig, maar wanneer ieder jaar het uitgekeerde dividend was herbelegd was de uitkomst 2.713.000 dollar geweest, ruim het zevenvoudige! In die 100 jaar was de bijdrage van de koerswinsten aan zijn totale rendement een slordige 14%. De overige 86% was het resultaat van de steeds herbelegde dividenden.
Yield on cost
Een ander fenomeen van het dividendbeleggen betreft de Yield On Cost (YOC). De YOC is het dividendrendement op de initiële investering. Stel, een belegger koopt een aandeel voor €10. Hierover wordt een dividend van €0,50 ontvangen. De winst per aandeel bedroeg €1. Het bedrijf heeft een dividend-pay-outratio van 50%. Dat wil zeggen dat de helft van de winst wordt uitgekeerd aan de aandeelhouders. Nu groeit de winst per aandeel ieder jaar met 10%.
Na 10 jaar is de winst per aandeel dus €2,59. Het bedrijf is erin geslaagd de pay-outratio op 50% te houden. Het dividend bedraagt dus na tien jaar afgerond €1,30 per aandeel. De YOC bedraagt na 10 jaar echter wel 13%!
87% dividendrendement
Wanneer het om een aandeel gaat van een bedrijf dat z’n marktpositie tientallen jaren of langer weet te handhaven, dan gaat dat uiteindelijk behoorlijk aantikken. Na 30 jaar is het dividendrendement opgelopen naar ruim 87%. En dat komt ieder jaar binnen zonder er ook maar iets voor te hoeven doen! Warren Buffett heeft zo het grootste gedeelte van z’n rijkdom vergaard. Niet door voortdurend in- en uit te stappen, maar door te blijven zitten.
Voorwaarde is echter wel dat het bedrijven zijn met een langdurig voordeel op concurrenten. Het gaat dus om bedrijven met een sterk merk en een groot marktaandeel. Daardoor hebben ze de kracht om prijzen te laten stijgen zonder dat dit het verkoopvolume aantast. Ze kunnen zo de winst en het dividend laten groeien in goede én slechte tijden.
Dividend Aristocrats
In hun jacht op dividend moeten beleggers zich niet laten leiden door bedrijven die een zo hoog mogelijk dividend uitkeren. Een hoog dividend kan een signaal zijn dat een onderneming in moeilijkheden verkeert. Het dividend is hoog omdat de aandelen bijvoorbeeld in koers zijn gedaald als gevolg van financiële problemen of andere moeilijkheden. Het hoge dividend zal waarschijnlijk niet gehandhaafd kunnen blijven.
Bedrijven die een gezonde balans aanbrengen tussen dividendbetalingen en rendabele investeringen presteren daarentegen beter. Deze Dividend Aristocrats hebben doorgaans dividendrendementen van 2 tot 5%.
Een dividendaristocraat is een bedrijf dat zijn dividend de afgelopen 25 jaar onafgebroken heeft kunnen verhogen. Het zegt iets over de kwaliteit van zo’n bedrijf. Een voorbeeld is Johnson & Johnson. Nog indrukwekkender zijn bedrijven die hun dividend al meer dan 50 jaar onafgebroken hebben kunnen verhogen. Dat zijn de Dividend Kings. Voorbeelden hiervan zijn Procter & Gamble en Coca Cola.
Gebruik maken van het rente-op-rente-effect kan na verloop van tijd tot enorme rendementen leiden. En je hoeft er maar weinig voor te doen.
Martine Hafkamp is algemeen directeur van Fintessa Vermogensbeheer. Fintessa is een zelfstandig, onafhankelijk en gespecialiseerd vermogensbeheerkantoor uit Baarn, en tweevoudig winnaar van de Gouden Stier. Deze publicatie is samengesteld door Fintessa B.V. De in deze publicatie vermelde gegevens zijn ontleend aan door Fintessa B.V. betrouwbaar geachte bronnen en publiekelijk bekende informatie. Deze publicatie bevat beleggingsaanbevelingen, maar geen beleggingsadvies noch een aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument. Voor de juistheid en volledigheid van de genoemde feiten, gegevens, meningen, verwachtingen en uitkomsten daarvan kan Fintessa B.V. niet instaan. Fintessa B.V. is een beleggingsonderneming en beschikt over een vergunning op grond van de Wet financieel toezicht. Fintessa B.V. staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten en De Nederlandsche Bank. Voor de uitgebreide Disclaimer verwijzen wij naar onze website www.fintessa.nl.