Onderzoek wijst uit dat van alle beursmaanden de maand september beleggers het minst goed gezind is. Alle maanden waren de afgelopen 100 jaar gemiddeld goed voor een positief resultaat, op één maand na: september.
Waar de maanden juli en december voor beleggers het best uitpakten met een gemiddeld positief rendement van respectievelijk 1,57 en 1,44%, blijkt september de enige maand van het jaar die gemiddeld een verlies opleverde van bijna 1,1%.
De zomer voorbij
Er zijn hiervoor diverse redenen aan te geven. De meest voor de hand liggende is waarschijnlijk psychologisch van aard. De zomer loopt op zijn einde, de vakantie is voorbij en beleggers zien de wereld om zich heen iets minder rooskleurig.
Het is niet zozeer dat het nieuws in deze maand minder positief is, maar eerder dat beleggers geneigd zijn hetzelfde nieuws door een minder roze bril te bezien. Met andere woorden, de stemming onder beleggers is in deze periode enigszins somber van aard.
Zo niet dit jaar
Nu zijn bovengenoemde cijfers gemiddelden. Ieder gemiddelde kent zijn afwijkingen. Zo ook dit jaar: de S&P 500 is in de plus geëindigd. De AEX-index heeft het nog iets beter gedaan.
Cijfers die niet alleen spotten met de beurswijsheid dat september een slechte maand is voor beleggers, maar bovendien met de heersende vrees voor een naderende recessie en een bijbehorende forse correctie op de beurs.
Na september komt oktober
Een erg zwakke Amerikaanse inkoopmanagersindex voor de industrie zorgde ervoor dat de opgaande lijn op de beurs doorbroken werd.
De index kwam uit op het laagste niveau in tien jaar en dat wakkerde de vrees aan dat de al meer dan tien jaar durende groei in de Verenigde Staten op de laatste benen loopt. De tegenvaller wordt vooral toegeschreven aan de aanhoudende handelsoorlog met China, die het vertrouwen ondermijnt.
Export- en winstcijfers
Natuurlijk denkt Trump, meester in het omdenken, daar heel anders over. Uit het cijfer blijkt namelijk dat vooral de deelcomponent die betrekking heeft op de exportorders erg zwak was. Dat is volgens hem helemaal te wijten aan de Fed die, door de rente niet genoeg te verlagen, de dollar veel te sterk heeft laten worden en dat is weer slecht voor de exporteurs.
Onder analisten heerst eveneens een voorzichtige stemming. Zij verwachten bijvoorbeeld voor het komende cijferseizoen voor de 500 bedrijven uit de S&P een gemiddelde winstdaling van 4%. Een dergelijke lage drempel moet niet moeilijk te nemen zijn.
Positieve indicatoren
Intussen is de arbeidsmarkt onverminderd sterk. De werkloosheid bedraagt nog steeds minder dan 4% terwijl het aantal aanvragen voor een uitkering sinds de jaren 60 niet meer zo laag is geweest.
De index van de leidende indicatoren geeft ook nog eens aan dat een recessie (nog) niet op de loer ligt. Er is eerder sprake van een zogenaamde groeivertraging en dat hebben we tijdens de huidige bullmarket vaker voorbij zien komen.
Dan is er nog het sentiment onder consumenten. Inderdaad, dat wordt de laatste maanden iets negatiever. In harde cijfers uitgedrukt valt het echter alleszins mee en blijken de detailhandelsverkopen en de winstcijfers in de Verenigde Staten eerder op het tegendeel te wijzen.
Contracyclisch beleid
Van nog groter belang is de opverende huizenmarkt. Die kende een terugval, maar de fors gedaalde rente heeft een gunstige uitwerking gehad. Er worden weer meer huizen verkocht en de gemiddelde prijs stijgt.
Een ander belangrijk punt is het ruime monetaire beleid van de Amerikaanse centrale bank. In tegenstelling tot vorige keren verlaagt de Fed de rente niet nadat de economie in zwaar water terecht is gekomen, maar anticipeert die juist op een mogelijk mindere periode. Dat kan gunstig uitpakken voor de economie en daardoor lijkt de inverse rentecurve minder bedreigend dan anders.
There is no alternative
Waar de rentecurve normaal invers gaat als gevolg van rentevoeten die oplopen, de korte harder dan de lange, is er nu sprake van dalende rentevoeten. De curve is invers gegaan omdat de lange rente harder is gedaald dan de korte.
Als beleggers daarbij ook nog eens bedenken dat het huidige dividendrendement van bijna 2% hoger is dan de rente op tienjaars staatsleningen, dan lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat de weg voor de beurs de komende periode eerder omhoog dan omlaag zal zijn.
Martine Hafkamp is algemeen directeur van Fintessa Vermogensbeheer. Fintessa is een zelfstandig, onafhankelijk en gespecialiseerd vermogensbeheerkantoor uit Baarn, en tweevoudig winnaar van de Gouden Stier. Deze publicatie is samengesteld door Fintessa B.V. De in deze publicatie vermelde gegevens zijn ontleend aan door Fintessa B.V. betrouwbaar geachte bronnen en publiekelijk bekende informatie. Deze publicatie bevat beleggingsaanbevelingen, maar geen beleggingsadvies noch een aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument. Voor de juistheid en volledigheid van de genoemde feiten, gegevens, meningen, verwachtingen en uitkomsten daarvan kan Fintessa B.V. niet instaan. Fintessa B.V. is een beleggingsonderneming en beschikt over een vergunning op grond van de Wet financieel toezicht. Fintessa B.V. staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten en De Nederlandsche Bank. Voor de uitgebreide Disclaimer verwijzen wij naar onze website www.fintessa.nl.