Koffiekamer Terug naar discussie overzicht

Geert Noels in de standaard vandaag

1. madame zora 13 augustus 2007 11:55

   auteur info

   • madame zora

     Lid sinds: 12 jul 2006

     Laatste bezoek: 26 jul 2022

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 18

     Gegeven: 20

   •    Aantal posts: 87

   
   maandag 13 augustus 2007
   De schaduw van Greenspan
   Financiële crisissen zijn niet te vermijden, maar deze zag je van ver aankomen. Onverantwoord gedrag werd niet ontraden.
   
   De financiële crisis heeft de media bereikt. Niettegenstaande de 'geen paniek'-commentaren van analisten en bankiers, maken heel wat mensen zich toch zorgen. Voor de gewone mensen lijkt dit een probleem dat te verwachten was. De combinatie van overdreven en gemakkelijk krediet, grote fondsen die geen enkele spelregels in acht moeten nemen en doorgedreven speculatie, is een evidente combinatie voor een crisis. Wie is de financiële kok van dit toxische recept?
   
   Branden, overstromingen, orkanen,… het zijn fenomenen die niet volledig kunnen vermeden worden. Ook financiële turbulenties zijn niet te vermijden. De overheid heeft als taak op dergelijke fenomenen te anticiperen, onnodige schade en slachtoffers te vermijden, en onverantwoord gedrag te ontraden. Vooral op het laatste punt werden fouten gemaakt in de financiële markten.
   
   Uiteraard is een financiële crisis nooit de schuld van één man. Maar na negentien jaar voorzitterschap van het machtigste orgaan van de financiële markten, de Amerikaanse centrale bank, is Alan Greenspan één van de belangrijkste architecten van het moderne financiële systeem. Hij heeft zijn stempel gedrukt op alle belangrijke keuzen in de constructie ervan. Daarbij heeft hij minstens vier grote fouten gemaakt die de kiem vormen van deze crisis.
   
   Fout 1. Een centrale bankier mag maar in uiterste nood tussenbeide komen. Anders gaan financiële participanten onverantwoord handelen, omdat ze weten dat bij problemen er een sterke hand zal klaarstaan. Dit wordt moral hazard genoemd. Vooral vanaf 1996 begint Alan Greenspan steeds meer te interveniëren. Zoals te verwachten, nemen beleggers en speculanten daardoor steeds grotere risico's, waardoor de interventies ook steeds groter worden. Zoals de vooraanstaande Amerikaanse econoom John Makin het stelt 'Greenspan gaf een gratis verzekering tegen agressieve risiconame'. Het bewijs is dat in de markt openlijk gesproken wordt over de Greenspan-put, een put is een financiële verzekering tegen neerwaarts risico.
   
   Fout 2. Een jarenlange politiek van gemakkelijk geld. Zoals hij zelf in een speech in december 2002 uitlegde, ontstaan zeepbellen door overdreven kredietcreatie. Zowel de dotcom-zeepbel, als de vastgoed-zeepbel zijn de directe gevolgen van een door Greenspan geleide politiek van sterke kredietcreatie. Tientallen economen waarschuwden voor de talrijke bubbles, maar Greenspan zelf beweerde evenveel keren dat je een zeepbel niet op voorhand kan herkennen, maar slechts bij het uiteenspatten.
   
   Fout 3. Aanmoedigen van hypotheekschuld. Greenspan overdreef de rentedalingen na 2001 en moedigde tegelijkertijd consumenten aan om variabele hypotheekleningen te nemen. In februari 2004, toen de korte rente op 1 procent (!) stond, zei hij nog in een publieke speech dat een hypotheek met een vaste rente een dure methode was om een huis te financieren. In juni 2004 begon hij de rente te verhogen tot 5,25 procent vandaag. De rommelhypotheken zouden nooit zo massaal zijn ontwikkeld zonder zijn rentestrategie. Onder impuls van Greenspan ontspoorden ook Fannie Mae en Freddie Mac, de Amerikaanse overheidshypotheekinstituten.
   
   Fout 4. Niettegenstaande zijn ervaring met het debacle bij LTCM, bleef Greenspan vasthouden om hefboomfondsen niet strenger te controleren. Hij verkoos zelfregulering, omdat 'hedge funds' bijdragen aan de liquiditeit van het financieel systeem. Maar grotere transparantie en controle hoeft niet noodzakelijk dit voordeel weg te nemen. Het is niet meer houdbaar dat traditionele beleggers zorgvuldig en verantwoordelijk op dezelfde financiële autosnelweg moeten rijden, waar ze worden ingehaald door een steeds grotere groep hefboomduivels die zich niet aan de regels moeten houden. Bij ongevallen draaien ze wel mee voor de schade op.
   
   Crisissen zijn normaal niet te voorspellen, maar deze zag je van ver aankomen. Het is het gevolg van enkele kapitale fouten in de beleidskeuzen in de afgelopen tien jaar, vooral door haar architect Alan Greenspan. Hij heeft er ook voor gezorgd dat het instituut 'centrale bank' veranderde in een personencultus, waar naar de stem van één man werd geluisterd alsof het om een financiële profeet ging. Dissidente stemmen binnen de studiedienst of binnen het centrale comité werden gesmoord.
   
   De afgelopen jaren werd elk risico openlijk uitgedaagd, in de overtuiging dat bij elke moeilijkheid de overheid wel zou tussenbeide komen. De boswachter was immers de vriend van de stroper geworden. Of misschien nog beter: het klassieke verhaal van de brandweerman die de bosbrand aansteekt. Telkens als er een crisis was, werd de ster van Alan Greenspan groter.
   
   Op 17 september verschijnt een boek van de hand van Greenspan, 'The Age of Turbulence: Adventures in a New World'. Waarschijnlijk ontbreekt een laatste essentieel hoofdstuk, over zijn kredietcrisis van 2007.
   
   Geert Noels is hoofdeconoom Petercam Vermogensbeheer
   
   
2. [verwijderd] 13 augustus 2007 11:57

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   heb ik gisteren geschreven
   
   Het probleem is niet enkel het vastgoedprobleem in de USA.
   
   In 1999 stegen de beurzen vanwege de TMT-gekte, veel bedrijven maakten idiote schulden om de laatste nieuwe technologiesnufjes te kopen om aan te beiden aan de consument, ( zoals bv: Gsm's die videootjes kunnen ontvangen, betalend internet, en ander zotte kosten ) de markt => de consument was er nog niet klaar voor en betaalde niet de prijs die gevraagd werd, gevolg de investeringen van die bedrijven waren niet winstgevend, en de bedrijven moesten bespraren om niet failliet te gaan.
   
   De enige oplossing was de consument weer aan het spenderen krijgen, echter de gewone man in de straat verloor stilaan zijn job, en de crash van 2000 was een feit.
   In plaats van die crisis gewoon uit te zieken, wilde Greenspan dat op KT gewoon overwinnen door de Amerikaanse consument te verplichten te consumeren.
   
   De truc was te zorgen dat de schulden van de bedrijven weggespeeld zouden worden, maar hoe.
   
   De rente daalde in volle vaart naar 1%, wie dan niet leende was niet goed wijs.
   
   In 2004 vertelde Greenspan aan Amerika dat wie een de voorbije jaren een variabele mening had genomen, tientallen duizenden $ had uitgespaard, want de rente kwam van boven de 5% naar 1%.
   Waarschijnlijk dachten vele Amerikanen dat de rente naar 0 zou gaan zoals in Japan.
   En vele Amerikanen namen variabele leningen.(omdat die smerige rotte Greenspan de geschiedenis wou ingaan als Superman van de financiële markten, na eerst de grootste zeepbel ooit gecreeerd te hebben, wilde hij in schoonheid aftreden en daarom mocht de economie niet uitzieken.)
   
   Het gevolg is bekend, de Amerikaanse bedrijven zijn nu uit de schulden, en de Amerikaanse bevolking zit nu met de gebakken peren en een stijgende rente op hun schulden, inclusief stijgende energie en voedselprijzen.
   
   De Amerikaanse bedrijven daarentegen, doen er nog een schepje bovenop, en doen aan outsourcing, watte astublief zeg, jazeker, Amerikaanse jobs verhuizen naar het buitenland voor de goedkopere lonen, WANT anders gaan wij toch failliet met de wereldwijde moordende concurrentie, zingen alle Amerikaanse CEO's in koor.
   Natuurlijk dat is waar, haha, toch met een zieke thuis-afzetmarkt, zie ik daar de schulden deze keer niet meer verschuiven van Amerikaanse consument naar .... .
   
   Die laatste aap blijft met de gebakken peren zitten, mss dat hij nog werk vindt in China.
   
   Den Boom in.