PS63 schreef:
Ja, er komt meer geld in de economie, maar dat is geen enkel probleem als dat betekent dat de bestedingen stijgen (consumptie+ investeringen). Als dat niet zo is, ontstaat er inflatie --> MV=PT. Dit betekent zoveel als dat de waarde van de goederenstroom gelijk blijft aan de geldhoeveelheid x zijn omloopsnelheid. Als dat zo is is er geen inflatiegevaar. Als MV sneller stijgt dan PT wel.
De dollar zal alleen dan aan interne (!) waarde verliezen.
De wisselkoers van twee munten heeft direct te maken met de vraag en aanbod- situatie. Stijgt de vraag, en blijft het aanbod gelijk, dan stijgt de koers (= externe waarde).
Lees onderstaand stuk 's. Komt van telegraaf.nl
Ik snap je hersenspinselen, geloof echter niet dat de vraag vlug gaat stijgen. Het houdt een keer op met geld uitgeven in Amerika.
- Een historisch schatkisttekort in de VS, conjunctuurinjecties van honderden miljarden en een ’nulrente’-politiek van de centrale bank, de dollar krijgt er volgens valuta-experts de komende maanden flink van langs. Nadat de Amerikaanse munt tussen juli en november bijna een kwart aan waarde won, dreigt nu de uitverkoop.
De dollar kon zo stijgen omdat de olieprijs omlaag ging, daardoor verkleinde het Amerikaanse tekort op de betalingsbalans. Ook was er veel vraag naar dollars omdat banken vanwege de kredietcrisis allemaal hun balans verkortten en derhalve posities terugdraaiden waar miljarden ’cash’ dollars voor nodig waren. Ook werden er minder dollars in de markt belegd door de opkomende landen als China, ook zij worden getroffen door de crisis en moeten hun reserves aanspreken.
De afgelopen dagen lijken de bordjes dan ook verhangen, de dollar verloor ruim 6% tegenover de euro, de sterkste achteruitgang binnen een week sinds de euro in 1999 werd ingevoerd. Gisteren noteerde de ’greenback’ af en toe boven de $1,37, tegen $1,26 een week terug. Nu de banken aan het eind raken van het verkorten van hun balansen (lees risicovolle beleggingen elimineren) neemt de vraag naar dollars van die kant af en gaan weer ’gewone’ zaken een rol spelen zoals het verschil in rentevoet, betalingsbalans- en schatkisttekorten.
Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zal de Amerikaanse centrale bank, de Fed, vandaag de rente (nu nog 1%) verlagen tot 0,5 of zelfs 0,25%. En wellicht wordt het de komende maanden ook nog echt nul. Verder spendeert de Fed honderden miljarden aan het opkopen van slechte leningen en het inkopen van staatsleningen, door dat laatste daalt ook de lange rente. De Europese Centrale Bank lijkt niet veel verder te willen gaan dan een rentevoet van 1,75 à 2%. Het renteverschil tussen beide zijden van de oceaan blijft dus behoorlijk.
Bovendien kijken de beleggers met argusogen naar de ontwikkeling van de Amerikaanse economie en het schatkisttekort. Het Amerikaanse bbp kromp in het derde kwartaal nog 0,5%, in het vierde wordt dat vermoedelijk 3,9%. De eerste drie kwartalen volgend jaar leveren waarschijnlijk een krimp van 2% op.
Bij dat alles is de nieuwe netto-schuldenlast in het derde kwartaal met $2078 miljard gestegen, 39% meer dan in het kwartaal ervoor. Het begrotingstekort is inmiddels in de eerste twee maanden van het nieuwe begrotingsjaar (oktober en november) al opgelopen van ruim $250 naar $401,6 miljard. Een dan komen daar de conjunctuurpakketten van Obama voor vele honderden miljarden straks nog bovenop.
Met zoveel nieuwe schulden hebben de Amerikanen er alleen maar alle belang bij om zich wild te exporteren en dat lukt het best met een zwakke dollar. Ze zullen dus niets ondernemen om die dollar ook maar enigszins te steunen, in tegendeel.
En als in de loop van 2009 de Chinese economie weer aantrekt zal de olieprijs ook weer gaan stijgen en dus ook het tekort op de Amerikaanse betalingsbalans. Een koers tegenover de euro van $1,45 à $1,50 eind 2009 is dan ook heel realistisch.