lanciared schreef op 8 januari 2019 17:45:
Een stukje uit een artikel uit de Fin. Economische Tijd van 28 december 2018 :
" De nachtmerrie voor Kerst.
Om te duiden wat zich tijdens de kersthandel op Wall Street afspeelde, heb je eigenlijk maar één cijfer nodig: 85 procent. Het cijfer staat in een steengoed artikel in The Wall Street Journal dat poogt inzicht te verschaffen in de dolle handel rond Kerst, waarbij de Dow Jones DJI0,56% eerst op twee dagen meer dan 1.000 punten onderuitgaat, om vervolgens op tweede kerstdag alle opgelopen schade weer uit te wissen.
De verklaring? Een verbluffende 85 procent van de handel op een gemiddelde Wall Street-dag verloopt tegenwoordig op automatische piloot en is niet het resultaat van gezond verstand, maar van machines, modellen of het slaafs volgen van één of andere index. 'Dat creëert een nooit geziene beleggerskudde die unisono en in nanoseconden beweegt', schrijft de Amerikaanse zakenkrant.
Zo verloopt het dus In Amerika, wat zich in Amsterdam bij de midcap fondsen afspeelde, was een volkomen gebrek aan fundamentele beleggers / ja, particulieren dus, en het gewoonweg naar beneden sturen en dirigeren naar omlaag van de desbetreffende bedrijven hierin door de talrijke hedgefunds.
Dat 85 % computergestuurd is, heeft ook een spiegelbeeld; beleggers die aandelen aan- of verkopen na fundamentele analyse van het 'onderliggende' bedrijf, vormen nog 15 procent van de handel en voeren steeds meer een eenzame strijd.
Langetermijnbeleggers als verzekeraars, in de jaren '80 en '90 nog een belangrijke stabiliserende factor, zijn door de overheden via regelgeving - Basel II, Solvency II en andere Romeinse letters - manu militari verplicht in zogezegd risicoloze overheidsobligaties te beleggen en investeren nauwelijks nog in aandelen.
Neem Ageas, met een portefeuille van 80 miljard euro één van de grootste 'Belgische' beleggers. Aandelen maken nog minder dan 5 procent van die portefeuille uit, Belgische aandelen moet je al helemaal met een vergrootglas zoeken. Nederlandse aandelen : nihil.
De opmars van nanosecondebeleggers en de exodus van langetermijnbeleggers verklaart waarom de koersgrafieken die manisch-depressieve beleggers rond bedrijven draperen, vaak nog louter bij toeval enig uitstaans hebben met de onderliggende 'fundamentals' van het bedrijf in kwestie.