Koffiekamer Terug naar discussie overzicht

Willem Middelkoop - Het kredietspel is uit

1. [verwijderd] 1 september 2007 23:36

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   creditcrunch schreef:

   Wat een stompzinnige opmerking. Alsof iedere marktvorser, in dit geval Middelkoop, in het wilde weg maar wat roept zonder enige onderbouwing en dat het uiteindelijk maar puur toeval is dat een analyse uitkomt.
   

   Wel eens bijgehouden hoe vaak de voorspelling uitkomt? Net zo goed een muntje opgooien. Beter nog een muntje opgooien trouwens.
2. [verwijderd] 1 september 2007 23:44

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   Nou vooruit omdat deze zo brilliant is...
   
   www.youtube.com/watch?v=rHsR122sSEY
   
   Vooral het stukje waarin Bush aan zijn ....
   
   ach laat maar....kijk zelf maar
3. [verwijderd] 1 september 2007 23:45

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   BJL schreef:

   [quote=creditcrunch]
   Wat een stompzinnige opmerking. Alsof iedere marktvorser, in dit geval Middelkoop, in het wilde weg maar wat roept zonder enige onderbouwing en dat het uiteindelijk maar puur toeval is dat een analyse uitkomt.
   [/quote]
   
   Wel eens bijgehouden hoe vaak de voorspelling uitkomt? Net zo goed een muntje opgooien. Beter nog een muntje opgooien trouwens.
   

   Ik verdedig niet de marktvorsers, gurus, glazenbolkijkers, tarotleggers en pisproevers. Het gaat mij hier om de analyse en de kans dat deze uitkomt is groter dan 50%.
   
4. [verwijderd] 1 september 2007 23:51

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   creditcrunch schreef:

   Het gaat mij hier om de analyse en de kans dat deze uitkomt is groter dan 50%.
   

   Echt waar joh? Meer dan 50%?
   
   Heb trouwens moeite om een duidelijke conclusie uit de analyse te halen. Is het correct dat dit is dat de huidige kredietbubble gaat leeglopen en dat je daarom goud moet kopen?
5. [verwijderd] 2 september 2007 00:12

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   BJL schreef:

   [quote=creditcrunch]
   Het gaat mij hier om de analyse en de kans dat deze uitkomt is groter dan 50%.
   [/quote]
   
   Heb trouwens moeite om een duidelijke conclusie uit de analyse te halen. Is het correct dat dit is dat de huidige kredietbubble gaat leeglopen en dat je daarom goud moet kopen?
   

   Nah, dan heb je niet goed gelezen. De conclusie is een dubbele hypotheek nemen op je huis en long Fannie Mae gaan.
6. [verwijderd] 2 september 2007 00:19

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   nergens zie ik jouw interpretatie trouwens terug van 80% daling van huizenprijzen.
   
   en dat van die instortende huizenmarkt in de VS is ook nog maar een voorspelling die gebracht wordt als een voldongen feit.
7. [verwijderd] 2 september 2007 00:24

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   Dat doen bubbels meestal wanneer ze leeglopen. Ik kan ook zelf denken en hoef niet alles te herkauwen wat in het artikel staat vermeld.
   
   Als het een voldongen feit was, dan viel er ook niets te discuzeuren.
8. [verwijderd] 2 september 2007 00:27

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   da's mooi om te lezen. je haalt er dus uit wat je eigenlijk zelf al dacht.
   
   trouwens, zie jij een bubble of zie ik een bubble?
   

   Bijlage:
9. [verwijderd] 2 september 2007 00:30

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   kijk, da's nou champagne in werking...

   Bijlage:
10. [verwijderd] 2 september 2007 00:35

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    quote:

    BJL schreef:

    da's mooi om te lezen. je haalt er dus uit wat je eigenlijk zelf al dacht.
    
    

    Geef er maar de draai aan die je wilt geven. Als ik info tot mij neem, dan combineer ik dat met kennis die ik al heb. Ik zie niet een bubbel, maar een mega luchtballon. Die Volcker en Greenspan kunnen er trots op zijn.
11. [verwijderd] 2 september 2007 00:39

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    quote:

    BJL schreef:

    kijk, da's nou champagne in werking...
    

    Afgezien van de gebruikelijke tijdelijke dipjes, zou ik eerder zeggen purschuim in werking.
12. [verwijderd] 2 september 2007 00:46

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Loop je nu een beetje jezelf aanbevelingen te geven?
13. [verwijderd] 2 september 2007 00:58

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    quote:

    creditcrunch schreef:

    Loop je nu een beetje jezelf aanbevelingen te geven?
    

    Vroeger kon dat maar nou niet meer...probeer maar....
    
    Ik was het.(kampioen iex in aanbevelingen)
    
    Ab
14. [verwijderd] 2 september 2007 01:00

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    zien jij wat ik zien

    Bijlage:
15. [verwijderd] 2 september 2007 01:11

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Schuldgeld
    Door Albert Spits Publicatiedatum: 05-06-2007 (www.libertarian.nl
    
    Goudstandaard
    
    Ongeveer een eeuw geleden werd de waarde van het geld nog uitgedrukt in goud. In de laatste helft van de 19e eeuw werd het bi-metale monetaire stelsel, welke zowel goud als zilver als standaard bevatte, vervangen door een goud- of gouden standaard. Dit betekende dat zilver als monetair waardemiddel niet of nauwelijks meer door (centrale) banken werd aangehouden. In plaats daarvan moest een gouden standaard worden geïnstitutionaliseerd. Deze goudstandaard werd op haar beurt weer langzaam maar zeker verruild voor een fractioneel geldstandaard.
    
    Dit begon in Frankrijk en Duitsland omstreeks 1909, toen het duidelijk werd dat beide landen op oorlog afkoersten. De ambtenaren werden vanaf die datum niet meer in goud betaald, maar in papiergeld. Tijdens de eerste wereldoorlog gingen alle landen af van de volledige goudstandaard en werd het vervangen na deze oorlog door een fractionele goudstandaard. Dit hield in dat er geen gouden munten meer in omloop waren in het betalingsverkeer. Alle dagelijkse transacties werden met papier of zilveren munten afgehandeld. Alleen de grote internationale betalingsafwikkeling tussen landen onderling werd nog met goud gedaan. Dit vond plaats in de Bank voor Internationale Betalingen in Bazel, Zwitserland. Deze laatste werd opgericht speciaal om de herstelbetalingen van Duitsland aan Frankrijk en Engeland te regelen. Deze betalingen vonden plaats in goudfranken tot 1933. Omdat de goudstandaard de facto was afgeschaft, kreeg de internationale bancaire sector carte blanche om geld te drukken, zolang maar aan de minimum depositoverantwoording werd voldaan.
    
    De monetaire expansie nam in de jaren 1920-1929 een grote vlucht, met name in de toen al grootste economie van de wereld: de Verenigde Staten. Vanwege de handelstekorten en vervolgens afname van de goudvoorraden ging Groot-Brittannië van de de facto goudstandaard af. Andere landen volgden in rap tempo, waardoor iedereen handelsbeperkingen oplegden, omdat geen valuta meer veilig bleek om in te handelen, want nagenoeg alle landen maakten zich schuldig aan concurrerende devaluaties om maar de exporten op gang te houden. Nederland was een van de laatste landen die overigens van de goudstandaard afging en wel in 1936.
    
    Fiatgeld
    
    De gevolgen van het drukken van papiergeld waren dat er geen natuurlijke limiet meer bestond voor overheden, in casu centrale banken om de geldhoeveelheid te beperken. Hierdoor ontstond een enorme geldhoeveelheidexpansie vanaf 1914, het begin van de eerste wereldoorlog, tot 1929. De uitkomst was dat veel prijzen stegen, die moeilijk konden worden gecompenseerd. Het gevolg daarvan was dat in de bedrijfskolom degenen die het eerste voordeel hadden van het pas gecreëerde geld de centrale banken waren, dus de overheid. Zij ontvingen direct het geld tegen de oude hogere waarde. De tweede op rij die hierbij voordeel ondervond was de bancaire sector, deze kon het geld weer opnieuw uitlenen na dit tegen een voordelige interbancaire rente te hebben verkregen van de centrale banken. De derde in deze kolom waren de producenten van grondstoffen en halffabrikaten, die de inmiddels gestegen prijzen als gevolg van de gecreëerde inflatie konden doorberekenen aan de fabrikanten, die op hun beurt de distributeurs en zelfstandigen belastten met de gestegen prijzen.
    
    Als laatste in de bedrijfskolom of productie- en consumptieketen kwamen de gesalarieerden en loonwerkers, die helaas niets konden doorbelasten en als ze geluk hadden hun compensatie pas een jaar later vergoed kregen en dan niet met de werkelijke inflatie, maar met de gemanipuleerde indexen, waarmee overheden trachtten te werken. Bovendien, wanneer de fabrikanten of distributeurs niets konden doorberekenen, vanwege de enorme binnen- of buitenlandse concurrentie werd er gezocht naar kostenbesparingen binnen de bedrijven en zoals iedereen weet bestaat bijna elk bedrijf voor ca. 80% uit personeelskosten. Dit was dan ook het eerste wat gebeurde, een deel van het personeel werd ontslagen of afgevloeid. Zo ziet men het perverse effect van fiatgeld op de rest van de economie.
    
    Rentemanipulatie
    
    De volgende kwestie waar de overheid zich mee ging bemoeien was de rentestand. In een hoge inflatiesituatie gaan de rentes omhoog om het banken mogelijk te maken om kapitaal aan te blijven trekken. Daardoor werden langetermijnleningen zoals bedrijfs- en bankobligaties voor spaarders een grote verliespost, want wanneer de rente steeg, vanwege de inflatie de obligaties in waarde afnamen. Het was interessanter namelijk om op korte termijn te sparen om de renteverhogingen bij te benen. Om dit tij te kunnen keren gingen centrale banken over tot de rentemanipulatie, dus naargelang de inflatie steeg werd de rente onder ‘controle’ gehouden, want een hogere rente zou namelijk de investeringen kunnen schaden, zo ging het verhaal. Terwijl in werkelijkheid de rente een middel was om vast te stellen dat het aanbod van kapitaal stagneerde en de vraag onverminderd hoog bleef. De lagere rente werd ingeklonken in het financiële systeem, waardoor er een kunstmatige situatie ontstond. De producenten die hadden geleend voor de aankoop van kapitaalgoederen tegen het oude hogere tarief werden benadeeld ten opzichte van nieuwe lenende producenten die goedkoper zijn productiemiddelen kon inslaan en daardoor minder concurrerend konden zijn, Bovendien daalde de boekwaarde van de productiemiddelen onevenredig snel voor de eersten, waardoor de schuld relatief groter was dan als deze boekwaarde minder snel was gezakt. Er ontstond derhalve een perverse situatie die de centrale banken hadden veroorzaakt en hoe meer er met de rente werd gemanipuleerd hoe nadeliger dit uitpakte zowel voor de langetermijnspaarders als voor de producent.
    
    Arbitrage
    
    Onder de goudstandaard werd de rente bepaald door vraag en aanbod, maar sinds de de facto afschaffing daarvan nam de centrale bank de functie van renteregelaar over en werd het een politiek middel om de economie ‘bij te sturen’. Tijdens de goudstandaard was het normaal als de rente omhoog ging als gevolg van een gebrek aan kapitaal dat dan er meer goud vrijkwam van investeerders om hieraan te voldoen. Wanneer er een overdaad aan spaarkapitaal aanwezig was dan werd een deel van het goud weer teruggetrokken door de spaarders. Dit noemt men ook ‘arbitrage’ en voorzag in een equilibrium op de kapitaalmarkten. Het was tevens een graadmeter voor bedrijven en particulieren om vast te stellen wanneer en hoeveel men kon lenen voor een bepaalde termijn. Dankzij de manipulatie van de overheid is de arbitrage een farce geworden, want in plaats van bestaand kapitaal te gebruiken voor investeringen wordt er nu geld gedrukt om aan de kredietexpansie te voldoen, waardoor er zich een kunstmatige vraag voordoet naar goedkoop kapitaal, zodat het bijna onmogelijk is aan te geven voor hoe lang of hoeveel men moet of kan lenen. De spaarder als kapitaalverschaffer is in dit systeem bijna volkomen buiten spel gezet en is afhankelijk van de overheid voor het rentepercentage dat hij of zij mag ontvangen.
    
    Deze spaarders bestonden voor een groot deel uit gesalarieerde werknemers die hun kapitaal spaarden in goud en zilver. Dit betrof hun vermogensopbouw voor het pensioen, waardoor zij een grote vinger in de pap hadden op het rentebeleid van de bancaire sector. Spaarkapitaal bestaat uit het zogenoemd ‘uitgesteld genot’, met andere w
16. haas 2 september 2007 01:11

    auteur info

    • haas

      Lid sinds: 09 apr 2000

      Laatste bezoek: 06 sep 2022

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 2442

      Gegeven: 10807

    •    Aantal posts: 24.865

    Ik heb met belangstelling kennis genomen ven uw artikel: "het kredietspel is uit "
    Weet iemand nog de naam van degene die de gevolgen van de huidige hypocrisis heeft voorspeld in 2005 ?
    gr........................haas
    
17. [verwijderd] 2 september 2007 01:14

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Het nieuwe dollar biljet

    Bijlage:
18. [verwijderd] 2 september 2007 01:18

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Deze spaarders bestonden voor een groot deel uit gesalarieerde werknemers die hun kapitaal spaarden in goud en zilver. Dit betrof hun vermogensopbouw voor het pensioen, waardoor zij een grote vinger in de pap hadden op het rentebeleid van de bancaire sector. Spaarkapitaal bestaat uit het zogenoemd ‘uitgesteld genot’, met andere woorden, men consumeert niet vandaag, maar stelt het uit tot een latere datum. Daarom werd het gespaard tegen een bepaalde marktconforme rente, waardoor er een accumulatie van het kapitaal ontstond en zodoende men later van een redelijk pensioen kon genieten. Dit goed functionerende systeem werd dus om zeep geholpen door de centrale banken. De uitkomst hiervan waren de hyperinflatoire tijden die ontstonden in o.a. de Weimar-republiek, Nationalistisch China, Brazilië, Mexico en Argentinië.
    
    Kredietbrieven
    
    Kredietbrieven waren een normaal verschijnsel tijdens de werking van de goudstandaard. In feite werd het gerekend tot kortetermijnkrediet voor producenten, distributeurs en kleine zelfstandigen. De internationale handelshuizen hadden deze markt bijna geheel in handen en de bancaire sector had hiermee weinig van doen. De kredietbrieven werden afgegeven aan bedrijven om hun producten te verschepen en te verkopen. Dit handelskrediet werd automatisch bij aankomst en verkoop voldaan. Het kwam zelfs voor dat deze kredietbrieven werden verhandeld door bedrijven onderling en als een soort schuldbekentenis werden gehanteerd, ergo betaalmiddel. Hieraan kwam een einde toen de overheid aan het begin van de vorige eeuw het ‘wettelijk betaalmiddel’ invoerde, waardoor het officieel verboden was om te betalen met andere middelen dan met de papieren valuta die werden uitgegeven. De centrale bank zag hierop toe en gaf de bancaire sector het monopolie op het leveren van krediet. Hierdoor kwam de internationale krediethandel in handen van de banken. Er kwamen nu veel meer andere financiële middelen in omloop zoals staats- en bankobligaties die langzaam maar zeker de kredietbrieven uit de portefeuilles van de centrale banken verdrongen. Omdat ook de salarissen van de werknemers werden betaald via de kredietbriefsector was er geen andere manier meer mogelijk om dit marktconform te financieren. Men was volledig afhankelijk van de overheid met haar wettelijke betaalmiddelen. Mede hierdoor kreeg men al in 1910 te maken met iets ongekends: werkloosheid. Omdat de markt niet meer haar werk kon doen door middel van de vloeibare afhandeling via de kredietbriefhandel ten aanzien van de opbrengsten en kosten werden de gesalarieerden hiervan de dupe. Sindsdien is de werkloosheid gebleven en heeft zich verankerd in de economie als iets natuurlijks, terwijl het in werkelijkheid een aanklacht betekent tegen het systeem van fiatgeld en wettelijke betaalmiddelen.
    
    Kredietvormen
    
    In de krediethandel bestaan er twee soorten krediet, deze zijn:
    
    - zelf-liquiderend krediet;
    - niet zelf-liquiderend krediet
    
    Zelf-liquiderend krediet betreft een korte- of langetermijnlening uitgegeven ten behoeve van een producent, distributeur of zelfstandige. Deze gebruikt het krediet om bijvoorbeeld kapitaalgoederen, grondstoffen of halffabrikaten te kopen. Hiermee voegt hij waarde toe aan de gekochte goederen die hij weer doorverkoopt aan consumenten of andere producenten. De opbrengsten zorgen voor de aflossing en rente van het krediet. De bedoeling is dat dit krediet zo snel mogelijk wordt ingelost, zodat het bedrijf winstgevender kan opereren in de markt en daardoor de concurrentie de baas kan blijven.
    
    Niet zelf-liquiderend krediet is een korte- of langetermijnlening waarvan het de bedoeling is deze te gebruiken voor consumptieve doeleinden, dat wil zeggen men gebruikt het niet om ermee te kunnen produceren, maar voor de aankoop van consumptieartikelen, zoals huizen, auto’s, stereo’s. plezierjachten etc. In het gunstigste geval wordt het krediet geheel afgelost en in het meest ongunstige geval wordt het krediet nooit afgelost. Bijvoorbeeld een rekening courant of een aflossingsvrije hypotheek.
    
    Het probleem van niet zelf-liquiderend krediet is de opbouw van schuld. Niet alleen van overheden, maar ook die van bedrijven en particulieren. Dankzij het ongelimiteerd drukken van geld stijgen de prijzen in de markt, waaronder natuurlijk die van aandelen en onroerend goed. Vanwege de gestegen prijzen ervaren veel schuldenaren dit als een welkome ontwikkeling, waardoor men gaat speculeren met nog meer geleend geld op deze marktsectoren. Bedrijven worden niet meer opgebouwd, maar overgenomen, grotere villa’s worden gekocht, aandelen worden uitgegeven en aangeschaft etc. De bancaire sector helpt hier graag aan mee, vanwege de ontvangen rente en de commissies die hieraan verdiend worden, allemaal gefaciliteerd door de centrale banken.
    
    Ludwig von Mises beschreef in zijn standaardwerk Human Action (Nationalökonomie) dat dit allemaal eindigt in een depressie, want het krediet wat is uitgegeven moet weer worden afbetaald, hoewel dat onmogelijk zal blijken in een neergaande markt, waar consumenten en bedrijven de middelen niet meer verkrijgen om hun leningen mee af te kunnen lossen. Massale faillissementen zijn in zo’n situatie aan de orde van de dag, waardoor banken en leners hun leengedrag stopzetten. Dientengevolge wordt de rest van de economie aangetast, omdat enerzijds bedrijven ook niet meer aan productief kapitaal, ergo zelf-liquiderend krediet kunnen komen en anderzijds consumenten hun koopgedrag bijstellen. Hierdoor stagneert de productie en zijn bedrijven genoodzaakt hun werknemers geheel of gedeeltelijk te ontslaan. Tijdens de crisis in de jaren 30 is er geprobeerd om de geldhoeveelheid op te krikken om zodoende de consumenten de gelegenheid te geven om te lenen, maar dit bleek tevergeefs, omdat de bancaire sector en de consumenten niet meer bereid waren om in zulke hachelijke tijden langetermijnverplichtingen aan te gaan. Derhalve is een dergelijke monitisering van de economie tot mislukken gedoemd. Sterker nog het kan de crisis alleen nog maar verergeren, want het extra gecreëerde geld vindt via de overheidsbestedingen haar weg in de economie, waardoor de monetaire inflatie toeneemt, terwijl de kredietexpansie afneemt. Met andere woorden men heeft een monetaire inflatie, terwijl er een deflatie van krediet plaatsvindt.
    
    Vandaar dat Ludwig von Mises vertelt dat goede economen productie benadrukken en slechte economen de consumptie proberen te stimuleren. Het eerste heeft te maken met zelf-liquiderend krediet en het tweede met niet zelf-liquiderend krediet.
    
    Marginaal gebruik
    
    Marginaal gebruik is een term van de Oostenrijkse School voor Economie en stelt het volgende vast. Er wordt een aantal zaken geproduceerd, waarvan een bepaald percentage de winst vertegenwoordigt. Deze winst wordt weer gebruikt door bedrijven om hun bedrijven uit te breiden, meer kapitaalgoederen aan te schaffen of extra personeel aan te nemen. Ook kan deze winst worden gebruikt om te worden uitgekeerd aan eventuele aandeelhouders of voor versnelde aflossing van het zelf-liquiderend krediet. Wanneer een bedrijf minder winst maakt dan is dat doorgaans geen probleem, want het kan zijn productie bijstellen, zijn markten verleggen, producten verbeteren of de inzet van het personeel aanpassen. De verminderde winst kan als oorzaak een verminderde productie hebben, omdat de vraag naar producten in een dynamische economie frequent schommelt en dit niet zozeer een probleem hoeft te zijn. John Maynard
19. [verwijderd] 2 september 2007 01:18

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    het oude dollarbiljet

    Bijlage:
20. [verwijderd] 2 september 2007 01:20

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    quote:

    creditcrunch schreef:

    het oude dollarbiljet
    

    Uiteindelijk (plaatje)

    Bijlage: