muiter schreef:
DSB aan de galg.
De recente aanvallen op de DSB bank van Dirk Scheringa begint in mijn ogen trekjes te krijgen van een publieke lynchparty. DSB wordt bijna de zondebok van een economische crisis die in de praktijk uiteindelijk een crisis is geworden van de ethiek van zakendoen. Dáár is iets mis mee; niemand zal dat meer ontkennen. De rücksichtsloze score/bonus-ethiek, die niet alleen door de DSB bank lijkt te worden gehanteerd moet het ontgelden en heeft z’n tijd gehad. OK. Maar de manier waarop nu en zondebok wordt neergesabeld doet denken aan de tijd van ketterij en inquisitie. Waar voor het grote publieke voornamelijk anonieme bestuurders van reguliere banken de dans ontspringen en zelfs door de Nederlandse staat met belastinggeld worden beloond voor diezelfde ethische cultuur, moet nu plots een bank die niet door ongecontroleerde investeringen in foute producten in de problemen is gekomen, op een andere manier onderuit gehaald worden. Alleen al omdat de bank in de persoon van Dirk Scheringa een minder anoniem en daardoor makkelijk slachtoffer is?
Zonder kennis van wat er eigenlijk aan de hand is kan iedereen zien dat het hier om een onsmakelijke poging gaat om een concurrent onderuit te halen door massaal in te springen op een opgeklopt verhaal over koppelverkoop (bij alle andere banken in marketingtermen gewoon “cross-selling” genoemd) en hoge provisies. Voor zover ik – door schade en schande wijs geworden - bekend ben met de praktijken van banken en verzekeringsmaatschappijen en –agenten is het een gewoonte dat bij afsluiten van lucratieve polissen een groot gedeelte van de eerste jaarpremie of soms ook de hele eerste jaarpremie in de zakken van de bemiddelende partij verdwijnt. Niets vreemds dus bij DSB. Misschien laakbaar, maar dan geldt dat zeker ook voor alle andere banken. Het komt bijzonder vreemd over dat zelfs kritische media zich mee laten slepen in een hetze om een particuliere bank te schaden. Zonder ook maar één kritische vraag richting het handelen en wandelen van alle andere banken en verzekeringsmaatschappijen.
Dat daarbij één eisende partij in de persoon van de heer Lakeman zoveel vrijheid en media aandacht krijgt zonder enige kritische kanttekening is bijzonder verontrustend. Ik roep de vrije en kritische pers dan ook op hun werk te doen en niet gemakzuchtig in de pas te lopen met goedkope retoriek.
Schrijver heeft geen rekening bij de DSB bank, is geen “slachtoffer’ en heeft ook geen aandelen of enig ander belang in DSB.